ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၅)

ဒီေန႔ေတာ႔စာေရးမွၿဖစ္မယ္ဆုိၿပီးရင္ထဲကသိမ္းထားတဲ႔ခံစားခ်က္ေလးေတြကုိဖြင္႔ခ်လုိက္ပါတယ္။ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္းတပတ္တေခါက္ကုိယ္ရဲ႔ကုိယ္ေတြ႔ေလးေတြကုိေရးမယ္ဆုံးၿဖတ္ထား လုိ႔ပါ။ကြ်န္ေတာ္ dollar(sin)350$ရင္းၿပီးေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔ကံကုိသိခဲ႔ရတယ္။ဒါေပမဲ႔ကြ်န္ေတာ္လက္ခံခဲ႔တယ္။ကံတရားကလတ္တေလာကြ်န္ေတာ႔ဘက္မွာမရွိေသးဘူးထင္တယ္။ အဲဒီေန႔ကေတြးမိတယ္က်န္ရွိေနေသးတဲ႔ေန႔ရက္ေတြမွာငါေရွ႔ကုိဘယ္လိုဘယ္ပုံနဲ႔ဆက္ေလွ်ာက္မလဲဆုိတာရယ္၊ဒီလုိေယာင္ခ်ာခ်ာဘ၀နဲ႔ပဲဘ၀ကုိနိဂုံးခ်ဳပ္မလားေပါ႔ေနာ္။အဲဒီမွာတင္အေၿဖရသြားတယ္ဗ်။ကံတရားကထြက္ေၿပးေနေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ကလည္းဥဏ္၊၀ီရိယသုံးၿပီးေတာ႔သူ႔ေနာက္ကုိလုိက္ဖုိ႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ုလိုက္တယ္။ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀တေလွ်ာက္ဒီေလာက္ခုိင္မာတဲ႔စိတ္ဓတ္မ်ိဳးတခါမွမၿဖစ္ဖူးဘူးဗ်ာ။ကုိယ္႔ကုိအံ့ေႀသာ္မိတယ္။ကြ်န္ေတာ႔မွာရည္ရြယ္ခ်က္ေတြရွိေသးတာပဲေပါ႔။ေရာက္ကုိေရာက္ရမယ္လုိ႔ဆုံးၿဖတ္လုိက္တယ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္ကသူမ်ားထက္ငါ IQ မနိမ္႔ပါဘူး။သူမ်ား ေတြေတာင္ၿဖစ္ႏိုင္ေသးရင္ငါကေရာဘာလုိ႔မၿဖစ္ႏုိင္ရမလဲ လုိ႔ေတြးမိတယ္။အဲဒါကြ်န္ေတာ႔ဗီဇဗ်။ၿဖစ္ႏိိုင္တဲ႔အရာတခုၿဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္။အဲမၿဖစ္ႏိုင္တဲ႔အရာတခုကုိေတာ႔ေခါင္းမာၿပီးေတာ႔ မၿကဳိးစားဘူး။ေနာက္ၿပီးဘ၀မွာလက္ဖမုိးပဲၿဖစ္ေအာင္ၿကုိးစားမယ္။လက္ဖ၀ါးေတာ႔မၿဖစ္ရေအာင္ၿကုိးစားမယ္ေပါ႔။သူငယ္ခ်င္းရဲ႔အယူဆေလးေပါ႔။ၿကုိက္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္လည္းအဲဒီလုိၿဖစ္ရမယ္ေပါ႔။ ဒီေရာက္မွရလာတဲ႔ဘ၀သင္ခန္းစာေတြကမနည္းွဘူးဗ်ာ။တေန႔တမ်ုုိဳးမရုိးႏုိင္ေအာင္ပဲ။စုံလုိ႔။တေန႔ တေန႔အစုံသုပ္ေတြကုိပဲေႀကာ္နဲ႔ေရာ၊ဘူသီးေၿကာ္နဲ႔ေ၇ာစားေနရတာ။တခါတေလ စိတ္မွာ ႈငွက္ဖ်ားေရာဂါရသလားေတာင္ေအာက္ေမ႔၇တယ္ဗ်။ဒါေပမဲ႔ လြယ္လြယ္န႔ဲအရွူံးမေပးတတ္တဲ႔အက်င္႔ေႀကာင္႔ပဲအဲဒီေရာဂါကသက္သာခြင္႔ရခဲ႔တယ္။စ လုံးမွာဆုိၿပည္ႀကီးတရုတ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿက ၇မယ္ဗ်။မ်ားေသာအားၿဖင္႔သူတုိ႔ေတြမွာ jelous ေလးေတြရွိႀကတယ္။လည္တာမွဂ်င္ေပၚကထုံးအတုိင္းပဲၿမင္ကုိမၿမင္ရဘူး။မနည္းႀကည္႔ယူရတယ္ဗ်။သူတုိ႔က ေပးလုိက္တဲ႔ lecture ေတြကကြ်န္ေတာ႔ရဲ႔စိတ္ကုိေၿပာင္းလဲေစတာဗ်။သူတို႔ေတာ္တယ္လုိ႔ေခၚရမွာေပါ႔။ဒီေနရာမွာေၿပာခ်င္တာကၿကည္ေနတဲ႔ေရအုိင္ဟာဆူးေၿငာင္႔၊ခလုတ္ေတြကုိၿမင္ေန၇သလုိမ်ိဳးပဲ စိတ္ကုိတည္ၿငိမ္ ေအာင္ထားၿပီးအရာအားလုံးကုိစူးစူးစုိက္စုိက္ၿကည့္တတ္မယ္ဆုိရင္သူတုိ႔ရဲအားသာခ်က္ေတြအားနည္းခ်က္ေတြကုိၿမင္ေတြ႔ရလိမ္႔မယ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္လည္းအဲဒီနည္းကုိက်င္႔သုံးေတာ႔သူတုိ႔ေတြရဲ႔ သေဘာထားေလးေတြ ေတြ႔လာရတာေပါ႔ဗ်ာ။ေကာင္းတာေလးေတြက...ပုိက္ဆံရွာတဲ႔ေနရာမွာ TOP ပဲဗ်။သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္းမနားမေနေငြရဖုိ႔ၿကုိးစားတယ္။ရလာရင္လည္းေကာင္း ေကာင္းစားတယ္။စုတယ္။ၿပီးေတာ႔ေလာကြတ္နည္းတယ္။ဥပမာ သူငယ္ခ်င္းလာ စားပါအုံး၊ေသာက္ပါအုံးလုိ႔တခြန္းမွမေၿပာဘူး။သူ႔ဟာသူစားတာပဲ။ေတာ္ရုံတန္ရုံတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ကေရာရာေထြးေထြးသိပ္မရွိႀကဘူး။သူ႔ကုိတခုေကြ်းရင္သူကတခုၿပန္ေကြ်းတယ္။မိတ္ၿဖစ္ေဆြၿဖစ္ရယ္စားတာလို႔တခါမွမရွိဘူး။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ေကာင္းတာေလး ေတြကုိ ကုိယ္႔ဘ၀အတြက္ယူတယ္။အၿကုိက္ဆုံးကေတာ႔ေငြရွာတဲ႔ေန၇ာေလးေပါ႔။အ၇င္တုန္းကေတာ႔အခိ်န္ပုိရွိတယ္ဆုိရင္ ပ်င္းရင္ေရွာင္တယ္။မလုပ္ဘူးေပါ႔။သူတုိ႔ကုိကုိယ္က အၿပစ္တင္ေနေသးတယ္။ဒီေလာက္ပိတ္ရက္မယူပဲအလုပ္လုပ္တာဦးေႏွာက္ေတြေတာ႔ေခ်ာင္ေတာ႔မယ္လုိ႔သူတုိ႔အေပၚေတြးမိတာေပါ႔။အခုက်မွသူတုိ႔အေလ႔အထပါလားဆုိတာ သိလာရတာ။သူတို႔ကအေပၚယံပုိင္ဆုိင္မွုေတြကုိမက္ေမာၿကတယ္။singaporerian ေတြလည္းအတူတူပါပဲ။စကၤာပူမွာဘင္ဂလား၊မေလးရွား၊ဖိလစ္ပုိင္၊ၿပည္ႀကီးတရုတ္၊မေလး တရုတ္၊စကၤာပူလူမ်ိုဳး၊ၿမန္မာ စတဲ႔လူမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ဘာသာစကားၿကေတာ႔မိခင္ဘာသာစကား၊mandrian(မန္ဒရင္း)နဲ႔တရုတ္စကားကုိအမ်ားဆုံးသုံးတယ္၊အဂၤလိပ္စကား ကေတာ႔ဒုတိယေပါ႔ေနာ္။မေလးတရုတ္ကစကားေၿပာရတာအဆင္ေၿပတယ္။ၿပည္ႀကီးတရုတ္က်ေတာ႔သိပ္အဆင္မေၿပဘူးဗ်။အလုပ္သမားခ်င္းအတူတူႏိွမ္ခ်င္ႀကတယ္။ကုိယ္ေတာင္အေနအတုိ တတ္လု႔ိမႏိွမ္ရဲဘူး။ေနာက္တခုကခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေၿပာခ်င္တာက professional ဆုိတဲ႔စကားလုံးေလးပဲဗ်ာ။စကားလုံးေလးက တုိတိုေလးပဲဗ်။MEANING ကေတာ႔အရမ္းနက္တယ္ ၿမန္မာလုိဆုိရင္ေတာ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမွုေပါ႔ေနာ္။လူတေယာက္သူ႔အလုပ္မွာေအာင္္ၿမင္တယ္က်ရွုံးတယ္ဆုိတာ professionl အေပၚမူတည္တယ္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္ၿမင္တယ္ဗ် ြကြ်န္ေတာ႔ခံယူခ်က္ကေတာ႔ PROFESSIONAL မွန္ရင္ လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ကြ်မ္းက်င္မွုရွိရမယ္၊လုပ္ေဖာင္ကုိင္ဖက္ေတြအေပၚမွာစစ္သူႀကီးတေယာက္လုိမ်ိဴးစိတ္ဓတ္ထားႏုိင္ရမယ္ ဆရာေကာင္းၿဖစ္ခ်င္ရင္ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကေနာက္လုိက္ေကာင္းၿဖစ္ရတယ္...ဒါမွဆရာဆီကအေတြ႔အႀကဳံေတြရမွာေနာ္။ဘုရားေတာင္မွအမွိရွိမွပြင္႔တာ။ကုိယ္ကပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ေနတဲ႔အခါမွာကုိယ္႔ရဲ့အေနအထုိင္၊အေၿပာအဆုိကုိသတိထားရတယ္။ေနာက္တမ်ိဳးေၿပာရရင္ပါးရည္နပ္ရည္ရမွုေပါ့ဗ်ာ။ဒါေတြဟာလည္းအတုိင္းအတာတခုအထိေပးဆပ္ၿပီးမွသိလာရတဲ႔အသိေတြေပါ႔ဗ်ာ။ဒါ႔ေႀကာင့္မုိ႔လားမသိဘူးလြယ္လြယ္နဲ႔ဘယ္အရာကုိမွမလုိခ်င္ဘူး။အဲဒီအရာအတြက္တခုခုကုိေပးဆပ္ၿပီးမွပဲရယူခ်င္တယ္။တုိတိုေၿပာရင္ဘယ္အရာကုိမွအလကားမလုိခ်င္ဘူးဗ်။ဒီစိတ္ဓတ္ေတြဟာလည္းတရုတ္ေတြပဲသင္ေပးတာပဲေနာ္။မေကာင္းတာေလးေတြကေတာ႔မနာလုိမွုေလးေတြေပါ႔။သတိထားၿပီးေတာ႔သူတုိ႔နဲ႔အလုပ္လုပ္ေနရတာ။ေႀသာ္ေလာကမွာအလြတ္လပ္ဆုံးနဲ႔အၿပစ္ကင္း ဆုံးေတြၿဖစ္တဲ႔ ကေလးဘ၀နဲ႔ ေက်ာင္းသားဘ၀ကုိသတိရလုိက္တာဗ်ာ.... ေနာင္တဆုိတဲ႔အရာကုိေတာ႔လုံး၀ပဲခ်ိတ္ပိတ္တားပါတယ္။ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာအေကာင္းဆုံးၿဖစ္ ေအာင္လုပ္မယ္ အၿမင္မေတာ္တာေလးေတြရွိ၇င္တည္႔မတ္ေပးသြားမယ္.....အဲၿပီးရင္ေတာ႔.......... ဒီေန႔ကေတာ႔ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ။ေနာက္ေန႔ေတြႀကရင္ပိတ္ရက္မရွိပဲအခ်ိန္ပုိဆင္းရမွာ.......ခ်မ္းသာမွုကုိရွာေဖြမယ္ဆို၇င္ ကလားလုိစု၊တရုတ္လိုရွာ၊ကြ်န္ေတာ႔လုိမပ်င္းၿကနဲ႔ေပါ႔ေနာ္ ဟဲဟဲ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔မပ်င္းေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ....စိတ္သစ္၊လူသစ္၊ဘ၀သစ္နဲ႔လူသားေလးတေယာက္ေပါ႔ေနာ္ ၊