ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၄)

ကြ်န္ေတာ႔စိတ္ထဲမွာရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိေနတာနဲ႔ပဲ စာေရးမိတယ္။အခ်ိန္လည္းရတယ္ဆုိေတာ႔ေပါ႔ေနာ္။ ဟုိတေန႔က good fridayကစကာၤပူတခုထည္းမဟုတ္ဘူးဗ်ာ။international ေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ကဒီတႏိုင္ငံပဲထင္ထားတာ။ အဲဒီ good friday ဆုိတာက ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ့ရုိးရာဗ်။ ဘုရားသခင္က လူသားေတြအၿပစ္ေဆးေႀကာဖုိ႔အတြက္ လက္၀ါးကပ္တုိင္ ေပၚမွာ အသက္ေပးၿပီး ေဆးေႀကာေပးခဲ႔တယ္။အဲဒီလုိနဲ႔သုံးရက္ေၿမာက္ေန႔မွာပဲရွင္သန္ထေၿမာက္တယ္။အဲဒါကုိအမွတ္ရတဲ႔အေနနဲ႔ သတ္ မွတ္ထားတဲ႔ေန႔ကေလးၿဖစ္တယ္။အဲဒီေန႔မွာ ဆုေတာင္းႀက၊ေပ်ာ္ႀကပါးႀကေပါ႔ေနာ္။ဒီမွာကေတာ႔showပြဲေတြ၊ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္တုိ႔က်င္းပ ႀကတာေပါ႔ဗ်ာ။ဒီေန႔ကေတာ႔ sambawang မွာ ၿမန္မာတုိ႔ရဲ့ရုိးရာပြဲေတာ္ၿဖစ္တဲ႔ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကုိက်င္းပၿကမယ္တဲ႔။အခုဆုိရင္စေနၿက ေလာက္ၿပီ၊ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔မသြားၿဖစ္ဘူး။ေနာင္ႏွစ္ႀကမွပဲသြားကဲေတာ႔မယ္။ကြ်န္ေတာ္ကရတဲ႔အခ်ိန္ေတြကုိကြ်န္ေတာ႔ရဲ့မုိ္က္ၿပစ္ေတြကုိ ေဆးေႀကာဖုိ႔အတြက္အခုိက္တန္႔ေလးေတာ႔အသုံးခ်ရဦးမယ္ေလ။ၿဖစ္ခ်င္တာေတြကုိသည္းခံၿမိဳသိပ္ၿပီးေတာ႔ၿဖစ္သင္႔တာေတြကုိဦးစားေပးေနရတယ္ဗ်။ေနာက္တခါမမွားေအာင္ေပါ႔ဗ်ာ။ကုိ႔ဘ၀တြက္၊မိဘအတြက္နဲ႔ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ေပါ႔ဗ်ာ။အဲဒီေနရာမွာခင္ဗ်ား တုိ႔ကုိေၿပာခ်င္တာေလးရွိတယ္ဗ်။အဲဒါကလည္းေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပါဘူး။သီ၀၇ီနဲ႔၊လက္ေတြ႔က်မွုေပါ႔ဗ်ာ။အဲသီ၀ရီဆုိေတာ႔စာအုပ္ေတြပါ လာတာေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္လည္းသုတ၊ရသစတဲ႔စာေပေတြကုိဖတ္ပါတယ္။သုတစာေပကေတာ႔ဗဟုသုတကုိေပးတာေပါ႔။ရသစာေပက ႔႔႕ေတာ႔ကုိယ္စိတ္ဓတ္က်တဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာကုိယ္႔ကုိ အားေပးတဲ႔စာေပေတြေပါ႔ဗ်ာ။ရသစာေပမွာေဖာ္ၿပထားတဲ႔အေႀကာင္းအရာေလးေတြက ေကာင္းႀကပါတယ္။ဒါေပမဲ႔အႀကာင္းအရာတုိင္းကုိလက္ေတြ႔ကြ်န္ေတာ္မက်င္႔ၿကံႏိုင္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ဥပမာဆုိရရင္မိမိဘာသာမိမိစိတ္ခ်မ္း သာေအာင္ေနတတ္ရမယ္။စိတ္ဆင္းရဲတယ္၊စိတ္ညစ္တယ္လုိ႔ေအာ္ေနတဲ႔လူေတြဟာ သူတုိ႔ေတြက စိတ္ကုိမထားတတ္ႀကဘူးေပါ႔ေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္အဲဒီစာစုေလးေတြကုိစဥ္းစားတယ္။ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ႏွုိင္းၿပီးေတာ႔ေပါ႔ေနာ္။သူမ်ားေတြရဲ့ဘ၀ေတြကုိလည္းစာနာပါတယ္။ဇိီ၀ရွိတဲ႔ လူသားတုိင္းရဲ႕ဘ၀ေတြဟာမ်ဥ္းေၿဖာင္႔တေႀကာင္းလုိေတာ႔ဘယ္ေၿဖာင္႔စင္းတူညီၿကမလဲေနာ္။ဒါေၿကာင္႔ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀လုိ႔သုံးထားတာေပါ႔ဗ် ႊႊကြ်န္ေတာ္လည္းေသြးနဲ႔သားနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔လူသားတေယာက္ပဲေလ။အပ္နဲ႔အသားကုိထုိးရင္နာက်င္မယ္။ႏွလုံးသားကုိ ဆိတ္ရင္နာတယ္။ဓားနဲ႔ထုိး၇င္ေတာ႔ေကာင္းကင္ဘုံုကုိတက္ၿပီေပါ႔ေနာ္။ဒီေနရာမွာလည္း ဘႀကီးေတာ္ဘုရင္႔ေနာင္ၿကီးကေတာ႔ၿခြင္းခ်က္ ေပါ႔ဗ်ာ။အသားကုုိအပ္နဲ႔ထုိးတာကကုရလြယ္တယ္။ေပ်ာက္ကင္းၿမန္တယ္။ႏွလုံးသားကုိအပ္နဲ႔ထုိးရင္ေတာ႔ ႏွလုံးသားကေသြးထြက္ၿပီး ေတာ႔ ေသြးတိတ္ဖုိ႔လည္းမလြယ္ကူဘူး။ေပ်ာက္ဖုိ႔ဆုိရင္အခ်ိန္ဆုိတဲ႔သမားေတာ္ႀကီးနဲ႔ကုစားမွရတာ။ဒါေတာင္ကြ်န္ေတာ႔ႏွလုံးသားမွာအပ္ ေပါက္ထားတဲ႔အမာရြတ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ဒါေတြေပးတဲ႔သူေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္နားလည္မွုေပးႏုိင္တယ္။ဒါေပမဲ႔ေမ့လုိ႔ရမွာမဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။ၿပီးေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ဟာဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးလည္းမဟုတ္ဘူး။သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္စင္ၿကီးလည္းမဟုတ္ဘူး။ေလာကီ ထဲကလူသားေတြနဲ႔အတူဘ၀ဆုိတဲ႔အခ်ိန္စက္၀ိုင္းၿကီးထဲမွာလည္ပတ္ေနရတဲ႔သူတေယာက္ပါ။အဲဒီစက္၀ိုင္းၿကီးထဲမွာပဲေလာကဓံရွစ္ပါးကုိ ၿက့ံၿက့ံခံရင္းေလွ်ာက္လွမ္းေနရတဲ႔သူပါ။ဒါေႀကာင္႔ ေပ်ာ္စရာေတြ႔ရင္ေပ်ာ္မယ္၊ငုိစရာေတြေတြ႔၇င္ငုိလုိက္မယ္ဗ်ာ။အၿမဲတမ္းႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာ ေနရင္ဘယ္ေကာင္းမလဲ။၀မ္းနည္းစရာေလးလဲပါအုံးမွဗ်။အၿမဲတမ္းႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ စိတ္ထားႏုိင္ဖုိ႔ဆိုတာကြ်န္ေတာ႔အတြက္ေတာ႔ တကယ္မလြယ္ကူဘူးဗ်။အေပၚမွာဆုိခဲ႔ၿပီးတဲ႔အတုိင္းပဲကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကေလာကုတ္တရာကမဟုတ္ေတာ႔စိတ္ကုိသိပ္မခ်ဳပ္တည္းႏုိင္ဘူး။ ငုိစရာရွိရင္ငုိခ်လုိက္တယ္။စိတ္ဓတ္က်ေလာက္ေအာင္ေလၿပင္းတုိက္ခတ္လာၿပီဆုိလည္းအခုိက္တန္႔ေတာ႔ခံစားလုိက္တယ္။ၿပီးရင္မတ္မတ္ ရပ္ႏိုင္ေအာင္ၿပန္ႀကဳိးစားတယ္။ဒီႏိုင္ငံမွာက စိတ္ဓတ္ကုိၿပတ္သားရတယ္။စိတ္ထားတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားေန၇င္္ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀ကစင္ေပၚကုိ တသက္လုံးမေရာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ပရိတ္သတ္ဘ၀၊အမ်ားကမရွိသုံးဘ၀ကေတြကေနတတ္မွာမဟုတ္ေတာ႔ဘူးဗ်။ဆုိခ႔ဲၿပီးတဲ႔အတုိင္းပဲကြ်န္ေတာ္ဟာဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးလုိေတာ႔မက်င္႔ၿကံႏိုင္ဘူးေပါ႔ေနာ္။ဒါေပမဲ႔ဘ၀နဲ႔ရင္းၿပီးေတာ႔အာမခံခ်က္တခုေတာ႔ရွိတယ္။ကြၽန္ေတာ႔ေႀကာင္႔ သူတပါးစိတ္မဆင္းစဲေစရရဘူး၊သူမ်ားထမင္းအုိးကုိမခြဲဘူး၊သူမ်ားမ်က္ရည္က်ၿပီးမွရတဲ႔ထမင္းတလုတ္ကုိကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေတာ႔မွမစားဘူး အငတ္ခံလုိက္မယ္၊ကုိယ္ခံစားခဲ႔ရသလုိသူတပါးအေပၚအဲဒီလုိမ်ိဴးခံစားခ်က္မေပးဘူး၊မရွိဆင္းရဲသားေတြကုိေပးကမ္းမယ္၊အကူအညီလုိတ႔ဲ လူေတြကုိအကူအညီကုိေပးမယ္၊ဥဏ္ပညာအရာမွာအေမွာင္ထဲေ၇ာက္ေနတဲ႔ကေလးေတြကုိတတ္ႏိုင္တဲ႔ဘက္ကအလင္းေ၇ာင္ထြန္းညွိေပး ယ္။အဲၿပီး၇င္ေတာ႔တရားရွာေတာ႔မယ္ဗ်ာ။အဲဒီအခ်က္ေတြက ကြ်န္ေတာ႔ႏွလုံးသားထဲမွာမ်ဳိေစ႔ခ်ထားတ႔ဲအခ်က္ေတြပါပဲ။အဲဒီ္္အပင္ေလးရွင္ သန္လာဖုိ႔အတြက္ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားရဦးမယ္။ဘယ္ေလာက္ပဲအတားအဆီးေတြရွိပါေစဗ်ာ။စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာခံႏုိင္ရည္ေတြကုိ ဒီထက္ပုိၿပီးေတာ႔စြမ္းအားရွိေအာင္အားထုတ္ရဦးမွာ၊အဲဒါေႀကာင္႔သီအုိရီဆုိတာ လမ္းညႊန္ခ်က္တခုပဲဗ်။လက္ေတြ႔က်မွုမရွိဘူးဆုိရင္အလ ကားပဲ။အခ်ိန္ၿဖဳန္းယံုပဲရွိမယ္။အဲလက္ေတြ႔က်ၿပီးသီအုိရီမရွိၿပန္ရင္လည္းစနစ္မက်ၿပန္ေ၇ာ။ေသေသသပ္သပ္အနာအဆာမ႔ဲအဆုံးသတ္ခ်င္ရင္ေတာ႔အၿပန္အလွန္မွီခုိေနၿကရတယ္ဗ်။ဆုိေတာ႔ကာအရာအားလုံးကုိဘုရားရွင္ေဟာထားတဲ႔အတုိင္းအလယ္လတ္လမ္းစဥ္ကုိက်င္႔သုံးတာပဲေကာင္းတယ္ေနာ္။ခင္ဗ်ားတုိ႔ေနာက္တခုေၿပာခ်င္တာကေက်းဇူးတ၇ားေပါ႔ေနာ္။လူေတြသိထားကေတာ႔ေက်းဇူးရွိရင္ေက်းဇူးဆပ္ ရမယ္။တခ်ိဳ႕ေသာသူေတြကသတိေတာင္မရၿကဘူး။တခိ်ဳ႔ႀကေတာ႔လည္းသူၿပဳဖူးတဲ႔ေက်းဇူးေတြကုိခုတုံးလုပ္ၿပီးကုိယ္ေရးကုိယ္တာအတြက္ အသုံးၿပဳၿကတယ္။ေက်းဇူးဆုိသည္မွာ၊ေႀကြးၿမီဆုိတာႏွင္႔မတူသည္႔အေလွ်ာက္ေႀကြးကဲ႔သုိ႔ၿပန္ဆပ္ၿပီးေၿကႏုိင္သည္႔အမိ်ဴးမဟုတ္ဟူေသာသေဘာသက္ေ၇ာက္မည္ထင္ပါသည္တဲ႔။စာေရးဆရာတေယာက္ရဲ႔အေတြးေလးပါ။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ႀကိဳက္တယ္။ကဲေတာ္ေသးၿပီ ကြ်န္ေတာ႔အတြက္စာေ၇းတယ္ဆုိတာခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ေ၇းရတာပုိႏွစ္ၿခိဳက္တယ္ေလ။လူသားအားလုံးက်န္းမာၿပီးေတာ့လုိအင္ေတြလည္း ၿပည္႔ေၿမာက္က်ပါေစ။အခုအခ်ိန္မွာကြ်န္ေတာ႔ရဲ့ၿကမ္းတမ္းတဲ႔စိတ္ေတြဟာတၿဖည္းၿဖည္းေပ်ာ႔ေၿပာင္းလာေနတယ္ဗ်။ခ်စ္မေႀကာင္႔ထင္တယ္မေရ။