ကြ်န္ေတာ႔နာမည္ၿပည့္ၿငိမ္းေအာင္လို႔ေခၚပါတယ္။အေဖဦးေမာင္ေမာင္ထြန္း၊အမိေဒၚ၀င္း၀င္းမာၿဖစ္ပါတယ္။အေဖနဲ႔အေမဟာအရမ္းရုုိးတယ္။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာငယ္ငယ္တုန္းကအရမ္းဆင္းရဲတယ္။အေဖ
ရဲ့လစာေလးပဲမီွခုိရတာကုိး။အဲဒီတုန္းကကြ်န္ေတာ္က(၁၀)တန္းေက်ာင္းသားေပါ႔ဗ်ာ။တေန႔မုန္႔ဖုိး(၂၀၊၁၅)က်ပ္ရတယ္ေပါ႔။အဲဒီေနာက္(၁၀)တန္းေအာင္ၿပီးေတာ႔ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားေတာ႔အေဖက SPEAKING class တက္ပါလားလုိ႔အႀကံေပးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ကတက္မယ္ဆုိၿပီးစုံစမ္းေတာ႔ (T.B.E.L.C)လုိ႔ေခၚတဲ့ဘုန္းၿကီးေက်ာင္းေလးကုိေတြ႔တယ္ေပါ႔ဗၽာ။အဲဒီေက်ာင္းေလးမွာပဲစကားေၿပာသင္တန္းကုိတက္ၿဖစ္တယ္ဆုိပါေတာ႔။အဲဒီမွာမထင္မွတ္ဘဲေကာင္မေလးတေယာက္ကုိခ်စ္မိသြားတယ္ဗ်။ပုိဆုိးတာကႏွလုံးသားထဲကဘယ္လုိမွထုတ္လုိ႔မရေတာ႔တာအမွန္ပဲ။အဲဒီတုန္းကအသက္ငယ္ေသးေတာ႕႔ ဘ၀ဆုိတာဘယ္လုိနားလည္ရမွန္းမသိဘူးေပါ႔ေနာ္။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္လုိ႔ေကာင္းတုန္း။အဲဒီေကာင္မေလးကုိလည္းတိတ္တခုိးႀကည္႔ေကာင္းတုန္းေပါ႔ဗ်ာ။အဲဒီေနာက္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၀င္က်ေရာ။အဲဒီေကာင္မေလးလည္း over sea လုိ႔ေခၚတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔အလွမ္ေ၀းလြန္းတဲ႔ တုိင္းၿပည္ေလးကုိထြက္သြားေရာဆုိပါေတာ႔ဗ်ာ။cyprusဆုိတဲ႔ေနရာေလးေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ႔သေကာင္႔သားကအခုထက္ထိဘ၀ဆုိတာဘာမွန္း၊လူသားဆုိတာဘယ္လုိေခၚသလဲ၊သူငယ္ခ်င္းဆုိတာေ၇ာမိတ္ေဆြဆုိတာေရာဘယ္လိုေခၚသလဲဆုိတာေရာေပါ႔ဗ်ာ။အရာရာကုိအေလးခအနက္ဘယ္ေတာ႔မွအေလးအနက္မထားတတ္တဲ႔သူတေယာက္ၿဖစ္လို႔ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။ဒါေပမဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေတာ႔ရင္ထဲကခင္မင္္မိခဲ႔တယ္၊
ဒီလုိနဲ႔ပဲအခ်ိန္ေတြဟာကုန္လာခဲ႔တယ္။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မိသားစုလည္းတၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔စီးပြားေရးအဆင္မေၿပၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။အေဖနဲ႔အေမကုိလည္းပုိသနားလာခဲ႔တယ္။အေဖနဲ႔အေမလုိအပ္တာမွန္သမွ်ၿဖည္႔ဆည္းေပးခ်င္ခဲ႔တယ္။နည္းလမ္းေတြရွာခဲ႔တယ္။ေနာက္ဆုံးမွာအေဖနဲ႔အေမက ကပဲမရွိမဲ႔ေခြ်းနည္းစာနဲ႔(အတြင္းမစည္းမ်ား) ေခ်းငွားေပါင္ႏွံေရာင္းခ်ၿပီးေတာ႔စင္ကာပူလုိ႔ေခၚတဲ.တရုတ္မ်ား၊ကုလားမ်ား စတဲ႔အသည္းႏွလုံး ့၊မရွိသူမ်ားအုပ္စုိးတဲ႔ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဆီသုိ႔ေစလႊတ္ေတာ္မူပါေတာ႔တယ္။လြယ္လြယ္နဲဲ႔ေတာ႔ဘယ္အရာမွမရဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ေသာကေတြ၊မ်က္ရည္ေတြ၊ေဒါသေတြ၊သည္းခံမွုေတြ၊အထင္ေသးမွုေတြနဲ႔လဲယူခဲ႔ရတာေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္(၁.၄.၂၀၁၁)မွာစတင္ၿပီးေတာ႔စင္ကာပူမွာစတင္ေၿခခ်ခဲ႔တယ္မိဘ၊ညီကုိေတြအတြ႕႕က္ မိိမိဘ၀အတြက္ေပါ႔ဗ်ာ.........ႏွလုံးသားထဲကေကာင္မေလးကုိလည္းသတိရရင္းေပါ့ဗ်ာ....... T B E L C ညကုိလည္းသတိရရင္းေပါ႔ေနာ္
