ဘ၀ေနနည္းအမွန္

စာေ၇းမယ္လုိ႔စိတ္ကူး၇ွိတာနဲ႔ခ်ေ၇းလုိက္တာပါ။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀မွာေတြ႔ၿကုံခံစား၇သမွ်ကုိခ်ေ၇းမွာပဲေလ။ဒီစာမေ၇းခင္ၿပန္ဖတ္ၿကည္႔ေတာ႔လူေတြအေၿကာင္းပဲမ်ားေနတယ္။တခါတေလဒါေတြထပ္ေနတယ္လုိ႔ထင္မိတယ္။တကယ္ေတာ႔ဒါေတြဟာတေန႔တမ်ိဳးေၿပာင္းလဲေနတဲ႔လူေတြ၇ဲ႔စိတ္နဲ႔အၿပဳအမူပဲဗ်။စလံုးမွာအလုပ္အလုပ္၇တာမလြယ္ဘူး။စိတ္ကုိမနည္းၿကီေအာင္႔ထား၇တယ္။တမ်ိဳးေၿပာ၇၇င္သည္းခံမွုတခုေပါဗ်ာ။တုိင္းတပါးသားေတြကစိတ္ဓတ္ည႔ံဖ်င္းတာထားပါေတာ႔။ကုိယ္႔လူမ်ဳိးေတြရဲ႔ည့ံဖ်င္းမွုကုိေတာ႔အခုမွသိ၇တယ္။ကုိယ္႔ႏုိင္ငံမွာအဲဒီေလာက္မသိခဲ႔၇ဘူး။ဒီေ၇ာက္မွသိ၇တာ.........မနာလုိမွု၊ကုိယ္ေကာင္းဖုိ႔အတြက္သူမ်ားေခါင္းကုိနင္းတတ္လုိက္က်တာမ်ား၊ကုိယ္လုိခ်င္တာ၇ဖုိ႔အတြက္ဆုိဘယ္သူေတေတ၊ငေတမာ၇င္ၿပီးေ၇ာဆုိတဲ႔စိတ္ေတြ၊ၿပီးေတာ႔သူတပါးအမွားကုိေထာက္ၿပီးကုိယ္ကေတာ္တယ္၊တတ္တယ္ဆုိေၿကာင္းေတြလုပ္ၿပတာ၊ကိုယ္အမွားလုပ္ေတာ႔ၿငိမ္ေနလုိက္တာသူမလုပ္တဲ႔အတုိင္းပဲ......။ေၿပာ၇မယ္ဆုိ၇င္ကုန္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ဘာၿဖစ္လုိ႔ဒီလုိလုပ္၇တာလဲ၊တခ်ိဳ႔ဆုိကုိယ္ကသာတဲ႔ေန၇ာေ၇ာက္၇င္ၿငိမ္ေနလုိက္တာ၊သူအနာခံ၇တဲ႔အလွည္႔ေ၇ာက္ေ၇ာအသံထြက္ပါေလေ၇ာ။ဒါေတြလားဗ်ာလူေတြ၇ဲ႔သေဘာထားက။ဒါေၿကာင္႔မုိ႔လုိ႔ပင္ကုိယ္ဘ၀ကမတုိးတက္တာထင္တယ္...ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ေတာ္ေတာ္စိတ္ကုန္သြားၿပီ။ေနာက္ဆုံးမွာေတာ႔အားလံုးဟာဒီပုတ္ထဲကဒီပဲေတြပါပဲ။ကုိ႔လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းတုိင္းတပါးသားေတြၿကားမွာကူညီမယ္ဆုိတာမ၇ွိဘူး။အေကာင္းဆုံးကကုိယ္႔အလုပ္ကုိယ္လုပ္လူတုိင္းနဲ႔မေ၇ာနဲ႔။ေအကုိယ္ကစေ၇ာၿပီဆုိ၇င္ေတာ႔နာဖုိ႔သာၿပင္ေပေတာ႔။ေက်းဇူးတင္မယ္မထင္နဲ႔...... ေလာကၿကီးမွာလူေတြကစည္းမေစာင္႔ေတာ႔တာအမွန္ပဲ........ဘယ္သူ႔ကုိမွလည္းယံုၿကည္လုိ႔မ၇ေတာ႔ဘူး။အေကာင္းဆုံး၇ပ္တည္ခ်င္၇င္ေတာ႔အ၇ည္ခ်င္း၇ွိ၇မယ္၊ယံုၿကည္ခ်က္၇ွိ၇မယ္ဇြဲ၇ွိ၇မယ္၊ကုိယ္ယံုၿကည္တဲ႔အတုိင္းလုပ္၇ဲ၊ေၿပာ၇ဲ၇မယ္။ဒါဆုိ၇င္ေ၇ာင္စံုလူေတြၿကားမွာ၇ပ္တည္လုိ႔၇ၿပီ........မလည္၇ွပ္လုပ္၇င္ေတာ႔နာၿပီသာမွတ္။သံပု၇ာေပါင္းေလးလုိ႔ေတာင္မွတ္ခ်က္ေပးသြားဦးမယ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ကြ်န္႔ေတာ႔၇ဲ႔ခ်စ္သူေလးကုိပဲယံုၿကည္တယ္။ဘယ္သူ႔ကုိမွမယံုၿကည္ေတာ႔ဘူး။ခ်စ္သူအေၿကာင္းဆုိလုိ႔ေၿပာ၇ဦးမယ္။ကြ်န္ေတာ္ေလအ၇င္ကအ၇ာ၇ာကုိတန္ဖုိးမထားတတ္ဘူး။ေလးေလးနက္နက္လည္းအ၇ာ၇ာကုိသေဘာမထားဘူး။သူနဲ႔ခ်စ္သူၿဖစ္ၿပီးေနာက္ပုိင္း၇က္ေတြမွာအ၇ာ၇ာကိုတန္ဖုိးထားတတ္လာတယ္၊ယဥ္ေက်းတတ္လာတယ္၊သူ႔ကုိလညး္ပုိၿပီးၿမတ္ႏုိးတြယ္တာလာတယ္။ေၿပာ၇၇င္ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀မွသူကကြ်န္ေတာ႔၇ဲ႔လုိအပ္ေနတဲ႔ဘ၀အစိတ္အပုိင္းကုိၿဖည္႔ေပးမဲ႔လူပဲၿဖစ္တယ္ဗ်.......တေလာကလံုးမွာ၇ွာမွ၇ွား။အခုေတာ႔အခ်စ္စစ္ေတြ႔ၿပီထင္တယ္။သူကခ်စ္ဖုိ႔အ၇မ္းေကာင္းတာ။သူ၇ွိ၇င္အ၇ာအားလံုးၿပည္႔စံုတယ္။ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကုိအ၇မ္းခ်စ္တယ္၊ၿကင္ၿကင္နာနာ၊ၿမတ္ၿမတ္ႏုိးႏုိးနဲ႔ခ်စ္သြားမယ္လုိ႔ကုိယ္႔ကုိလည္းကတိေပးတယ္.သူ႔ကုိလညး္ကတိေပးတယ္။ေလာကၿကီးကုိလညး္ကတိေပးတယ္။ေ၇ာင္စံုလူသားေတြကေတာ႔ဗ်ာဂ်င္းနဲ႔မိတ္သလင္လုိမ်ိဳးသူၿကင္မွကုိယ္ၿကင္မယ္ေလဗ်ာ။အဲဒါကမွဘ၀ေနနည္းအမွန္ဗ်။ကဲအားလံုးေသာသက္္၇ွိအားလံုးက်န္းမာ၊ခ်မ္းသာၿပီးေတာ႔ခ်စ္တဲ႔သူေတြနဲ႔အၿမန္ေပါင္း၇ပါေစလုိ႔မ၇ွိမဲ႔ကုသုိလ္ေတြကုိ၇င္းၿပီေတာ႔ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ။သာဓု..သာဓု..သာဓု။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

ဒီေန႔စာေလးေ၇းၿဖစ္တယ္ အခ်ိန္၇လုိ႔လည္းပါပါတယ္။တေယာက္ေသာသူကတုိက္တြန္းလုိ႔ဆုိ၇င္ေတာ႔ပုိမွန္တယ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္အၿပင္သြားၿဖစ္တယ္။စံုစမ္းစ၇ာ၇ွိလုိ႔ဆုိပါေတာ႔ဗ်ာ။အဲဒီအၿပင္ကုိေ၇ာက္ေတာ႔လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသူ႔အလုပ္နဲ႔သူေၿခက်င္းကုိလိမ္ေနတာပဲဗ်ာ။အဲဒီမွာစဥ္းစားမွုကစေတာ႔တာပဲ။ဘာလဲဆုိေတာ႔တေန႔တာလူေတြ၇ဲ႔လွုပ္၇ွားမွုေလးပဲဗ်။သူတုိ႔ကုိၿကည္႔၇တာဘယ္သူ႔ကုိမွစိတ္ထဲမွာမထားဘူး။သူတုိ႔သြားစ၇ာ၇ွိတဲ႔ေန၇ာကုိသြားေနၿကတယ္ဒါကုိၿကည္႔ၿပီးအင္းလူေတြလူေတြအခုလုိၿကေတာ႔လည္းအၿပစ္ကင္းလုိက္က်တာမ်ားဗ်ာၿကည္ႏူးဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ......လုပ္ငန္းခြင္ထဲေ၇ာက္သြားရင္စိတ္ေတြကတမ်ိဳးေၿပာင္းသြားၿကတယ္။ငါဆုိတဲ႔အေတြးေတြေပါ႔ဗ်ာ၊အလုပ္ဆုိတဲ႔သေဘာတ၇ားကုိဘယ္လုိလက္ခံၿကလဲမသိဘူးဗ်။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔အခုေနာက္ပုိင္းနာက်င္မွုေတြနဲ႔လံုးပန္းအၿပီးမွာအဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအၿမင္တမ်ိဳး၇လာတယ္။ဘာလဲဆုိေတာ႔အလုပ္ဟာအလုပ္ပဲ။ကုိယ္႔၇ဲ႔လက္၇ွိအလုပ္နဲ႔၀ါသနာဟာထပ္တူညီမွ်မွုမ၇ွိဘူးဆုိ၇င္ေတာင္ပစ္စလခတ္၊စိတ္မပါတပါမလုပ္သင္႔ဘူး။အဲဒီအလုပ္ကုိစိတ္၀င္စားၿပီး၊အဆင္ေၿပေခ်ာမြတ္သြားတဲ႔အထိလုပ္သင္႔တယ္။ဒါမွအလုပ္လည္းတုိးတက္ၿပီးေၿမာက္၊ကုိယ္႔၇ဲ႔အ၇ည္အခ်င္း၊တန္ဖုိးေတြတုိးတက္လာတာေပါ႔ဗ်ာ။ေနာက္တခု၇ွိေသးတာကစိတ္ဓတ္ေအာက္တန္းက်မွုပဲဗ်ာ။ကုိယ္ေန၇ာ၇ဖုိ႔သူမ်ားအမွား၊အားနည္းခ်က္ေတြကုိခုတံုးလုပ္ေနၿကတဲ႔ေခတ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တဦးခ်င္းမတုိးတက္တာအဲဒါေတြ႕ကဦးေဆာင္ေနလု႔ိပဲဗ်။စိတ္ထဲမွာလူလူခ်င္းကုိယ္ခ်င္းစာနာစိတ္တ၇ားထားၿပီးကုိ႔အလုပ္ကုိေကာင္းေအာင္ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆုိတာမစဥ္းစားၿကဘူး။စလဳံးမွာေတြ႔၇တာေလးကေတာ႔သူတပါးဆီကအ၇င္းၿမစ္ကုိစုပ္ယူမယ္၊တန္၇ာတန္ေၿကးေပးဖုိ႔ေတာ႔လက္တြန္႔ေနတတ္ၿကတယ္။လုိခ်င္တာ၇ၿပီဆုိ၇င္ေတာ႔လူကုိတခါမွမသိေတာ႔တဲ႔အတုိင္းပဲဗ်ာ။အ၇င္တုန္းကေတာ႔စိတ္ထဲမွာေတာ္ေတာ္ခံၿပင္းတယ္။ေနာက္ေတာ႔ေနတတ္သြားတယ္ဗ်။ဘယ္ေန၇ာ၊ဘာအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္၊ဘယ္လုိလူေတြနဲ႔ပဲေတြ႔ေတြ႔၊တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔၇င္ဆုိင္တတ္ဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာေလးကုိသိလာ၇တယ္။ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကေဆာက္တည္၇ာမ၇၊ယံုၿကည္ခ်က္မ၇ွိ၊ေ၇ာက္ယွက္ခက္ေနမယ္ဆုိ၇င္ကုိယ္ကအဲဒီလုိလူေတြရဲ႔သားေကာင္ၿဖစ္သြားမွာပဲ။သူတုိ႔မမွားဘူးဗ်။ကုိယ္ကမွားတာ။ဟုတ္တယ္ေလသူမ်ားကုိယ္ကၿပင္လုိ႔မ၇င္ကုိယ္႔ကုိပဲၿပင္၇မွာေပါ႔။ေလာကၿကီးကလူေတြကခင္ဗ်ားတုိ႔သိတဲ႔အတုိင္းပဲေလယံု၇တာမဟုတ္ဘူး။သိသိ၇ဲ႔ၿကီးနဲဆက္ယံုေနမယ္ဆုိ၇င္ေတာ႔သားေကာင္ဘ၀ကဘယ္ေတာ႔မွလြတ္မွာမဟုတ္ဘူးဗ်။ဆုိလုိတဲ႔သေဘာကကုိယ္႔ကုိၿပင္တဲ႔ေန၇ာမွာမိမိ၇ဲ႔စိတ္ဓတ္ကုိပထမဦးဆုံးၿပင္၇မယ္။ၿပီးရင္ကာလ၊ေဒသ၊အခ်ိန္ေတြကုိၿကည္႔ၿပီးလွုပ္၇ွားတတ္၇မယ္။ကြ်န္ေတာ႔၇ဲ႔အၿကီးမားဆုံး၇န္သူကေတာ႔အားနာတတ္မွုပဲဗ်။ဒါေပမဲ႔လည္းအခ်ိန္မွီတုိက္ထုတ္ႏုိင္ခဲ႔တယ္။ဒါဟာလည္းတသက္တာကြ်န္ေတာ႔၇ဲ႔လက္ေလးကုိဆုပ္ကုိင္ၿပီးေ၇ာင္စံုလူေတြၿကားထဲမွာက်င္လည္မယ္ဆုိတဲ႔ခ်စ္သူေလးကသင္ေပးခဲ႔တာဗ်။ကြ်န္ေတာ္ကအတယ္ေလဗ်ာ။အခုေတာ႔ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ေလာကဓံကုိၿကံ႔ၿကံ႔ခံ၇င္းသူနဲ႔အတူေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါၿပီ။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔လူ႔ဘ၀၇ဲ႔ေနနည္းထုိင္နည္းေတြ၊သင္ခန္းစာေတြကုိဘ၀ဆုိတဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ၿကီးကသင္ယူတတ္ေၿမာက္ခဲ႔ၿပီေလ.....ဒီ႔ထက္ဆုိးစ၇ာေတြမ၇ွိႏိုင္ေတာ႔ဘူး။လာခဲ႔၇င္လည္း၇င္ဆုိင္ဖုိ႔အဆင္သင္႔ပဲဗ်ာ။မိမိကုိထမင္းေကြ်းတဲ႔အလုပ္ကုိပဲအာ၇ံုထားၿပီးလုပ္သြားမယ္ဆုိ၇င္တေန႔လုိခ်င္တဲ႔ပန္းတုိင္ကုိေ၇ာက္လိမ္႔မယ္လုိ႔ယံုၿကည္မိတယ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔ခ်စ္သူၿဖဴေလးနဲ႔ပဲဘ၀မွာဘယ္လုိအခက္ခဲေတြ႔ပဲရွိရွိသူ႔ရဲ႔လက္ေလးကုိဆုပ္ကုိင္ၿပီး ဘဘာေတြပဲလာလာ ဘာေတြပဲၿဖစ္ၿဖစ္ဂ၇ုမစုိက္ပဲ လူသားေတြနဲ႔ေ၀း၇ာအ၇ပ္မွာပဲအ၇ုိးေတြ ေၿမက်သြားတဲ႔အထိအတူတူေနသြားမယ္လုိိ႔ဆုံးၿဖတ္ထားမတယ္ဗ်ာ။တကယ္ေတာ႔လူ႔ေလာကၿကီးဆုိတာေဘာင္ခတ္ထားတဲ႔ေ၇ကန္တခုပဲဗ်ာ။လူေတြကေ၇ေတြေပါ႔ဗ်ာ။အဲဒီကန္ထဲမွာပဲေလာဘ၊ေမာဟ၊ေဒါသ၊ေပ်ာ္၇ႊင္မွု၊ေက်ာ္ၿကားမွု၊အာဏာ၇ွိမွုေတြပါပါတယ္ေလ။လူၿဖစ္လာ၇င္အားလံုးဒီကန္ထဲမွာပဲသူတုိ႔ေတြနဲ႔အတူကူးခတ္ေန၇မွာပဲဗ်ာ၊ေဘာင္ကုိေက်ာ္ထြက္သြားလုိ႔မ၇ဘူး။မ၇မဲ႔အတူတူေတာ႔ဗ်ာကုိယ္ဘ၀ေပးၿပီးခ်စ္၇တဲ႔သူနဲ႔ပဲကူးခတ္ေတာ႔မယ္ဗ်ာ။အားလံုးေသာသက္၇ွိမ်ားစိတ္ခ်မ္းသာလုိ႔ကုိယ္က်န္းမာၿကပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။ခ်စ္သူေလးေ၇အဆင္သင္႔ၿဖစ္ၿပီးလား၊ဒါဆုိ၇င္ေမာင္တုိ႔ရြက္လႊင္႔ၿကေအာင္ကြာ။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

အင္းဒီေန႔စာေ၇းၿဖစ္တယ္ ။မေ၇းတာလဲၿကာၿပီေလ။စု ထားတာေတြမ်ားလာလုိ႔လဲ ပါတယ္။အင္းအစကဒီလုိဗ်ာ.ကြ်န္ေတာ္စာေတြသြားသြားဖတ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလး က ကြ်န္ေတာ႔ ကုိ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲဖိတ္ေခၚလုိက္တယ္ေလ။လူေတြၿကားေ၇ပန္းစားေနတဲ႔ ေဖ႔စ္ဘြက္မွာေပါ႔။အဲဒီတုန္းကေတာ႔သူဘယ္သူဘယ္၀ါနဲ႔နာမည္အ၇င္းကုိမသိေသးဘူးေပါ႔ဗ်ာ။သူ႔၇ဲ႔ဖိတ္ေခၚမွုလဲ၇ေ၇ာဒီကသေကာင္႔သားကဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ စကားေတြကုိလစပ္ ေဖ႔စ္ဘြက္မွာေၿပာတာေပါ႔.ပထမေတာ႔ေကာင္မေလးကမ၇ဲတရဲနဲ႔ ေဖ႔ဘြက္ကုိေ၇ာက္လာတယ္။တုိက္ဆုိင္သလုိ  ဘာလုိလုိနဲ႔ ေ၇ာက္လာတတ္တယ္ ။အဲဒီကေနဂ်စ္ကန္ကန္ ကုိးလုိ႔ကန္႔လန္႔စကားေတြေၿပာ၇င္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္က ၇ည္းစားစကားစေၿပာတယ္။ေၿပာတုန္းကေတာ႔ ဂ်ီေတာ႔က ေၿပာတာေပါ႔ ။ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ေကာင္မေလး နဲ႔ ၇ုပ္ေ၇ာအသံေ၇ာႏွစ္ခုစလုံး၇တဲ႔ vzo နဲ႔ အလုပ္ၿဖစ္သြားၿကတယ္ ။ေဖ႔စ္ဘြက္ေတာင္မေ၇ာက္ေတာ႔ဘူး။မွတ္မွတ္၇၇ အဲဒီလက august ကစတာဗ်။ဒီလုိနဲ႔ပဲ သူ႔ကုိစစၿမင္၇တဲ႔ေန႔မွာပဲကြ်န္ေတာ႔ႏွလံုးသားထဲကုိသူက ေန၇ာ၀င္ယူခဲ႔တယ္။၇င္ထဲကအခ်စ္ေတြဟာလည္းပုိၿပီေတာ႔အေလးခ်ိန္ပုိစီးလာခဲ႔တယ္။ဒီလုိနဲ႔ပဲတဆင္႔တက္ၿပီးမင္း၇ဲ႔ဘ၀ေလးကုိထာ၀၇ေစာင္႔ေ၇ွာက္ခြင္႔ေပးပါလုိ႔ေတာင္းဆုိမိတယ္။သူကေမးတယ္ဘာၿဖစ္လုိ႔အဲဒီလုိၿဖစ္သြား၇တာလဲတဲ႔။ကြ်န္ေတာ္ကေၿဖလုိက္တယ္ေလမင္း၇ဲ႔မ်က္ႏွာေလးမွာမင္း၇ဲ႔ခံစားခ်က္ေတြထင္ဟပ္ေနတယ္ေလ။အဲဒါေတြကၿကင္နာ၊သနားတတ္ၿခင္း၊သည္းခံတတ္ၿခင္း၊နားလည္မွု၇ွိၿခင္း၊တခါတေလအားငယ္မွုေတြ၇ွိတတ္တယ္၊စကားအေၿပာနည္းတယ္၊မလိမ္တတ္ဘူး၊ခ်စ္တတ္တယ္၊စိတ္ဓတ္က၇ုိးသားတယ္၊တခါတေလစကားေၿပာ၇င္ကေလးဆန္တယ္ေပါ႔။အဲဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ပဲသူ႔ကုိဘ၀လက္တြဲေဖာ္အၿဖစ္ေ၇ြခ်ယ္ခဲ႔မိတယ္။ပထမေတာ႔သူ႔၇ဲ႔အေၿဖကုိေစာင္႔ေနမိတယ္။ေနာက္ေတာ႔septemberလကုန္ေလာက္မွာပဲအေၿဖ၇ခဲ႔တယ္.အဲဒီတုန္းကေတာ႔ကုိ႔ယ္ကုိေတာင္မယံုၿကည္မိဘူးေလ။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ကဒီအသက္အ၇ြယ္အထိ၇ည္းစားတေယာက္မွမထားဖူးဘူးဗ်။ဘယ္မိန္းကေလးကမွလဲကြ်န္ေတာ႔ကုိခ်စ္တယ္လုိ႔မေၿပာဖူးဘူးဗ်။အစကေတာ႔ဟုတ္မွဟုတ္ပါ႔မလားၿဖစ္မွၿဖစ္ပါ႔မလားေပါ႔ဗ်ာ။ေနာက္ေတာ႔သူ႔ကုိတကယ္ယံုသြားတယ္။သူ႔ကုိလညး္ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ဘာမွမ၇ွိတဲ႔ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀ထဲကုိမ်က္စိဇြတ္မွိတ္ၿပီး၀င္လာခဲ႔လုိ႔ေလ။တခ်ိဳ႔ဆုိ၇င္စိတ္ကူးေတာင္ယဥ္မွာမဟုတ္ဘူးဗ်။တခါတေလေၿပာမိတယ္.ငါ႔ကုိခြဲမသြားပါနဲ႔လုိ႔။မင္းနဲ႔ေ၀း၇မွာကိုေၿကာက္တယ္။ေတြးေတာင္မေတြးခ်င္ဘူးေပါ႔။ကတိေတြလဲအထပ္ထပ္ေတာင္းေနမိတယ္။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔လူသားသန္းေပါင္းေၿခာက္ေထာင္ထဲမွာသူလုိစိတ္ဓတ္၇ွိတ႔ဲလူကေတာ႔မ၇ွိသေလာက္ကုိ၇ွားတယ္ဗ်။ဒါေၿကာင္႔မုိ႔လုိ႔တန္ဖုိးထး၇တာေလ။သူက၇ုပ္ေတာ႔မေခ်ာပါဘူး၊သူ႔ရဲ႔လွပတဲ႔စိတ္ဓတ္ေၿကာင္႔ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတာေတာ႔အမွန္ပဲ။သူ႔၇ဲလုိအပ္တဲ႔ကြက္လပ္ေလးေတြကုိသူနဲ႔အတူၿဖည္႔ဆည္းေပးဖုိ႔၇င္ထဲကအလုိလုိၿဖစ္မိတာေတာ႔အမွန္ပဲ။သူ႔နာမည္အ၇င္းကၿဖဴၿဖဴလြင္တဲ႔
သူ႔ကုိကြ်န္ေတာ္အ၇မ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ။နာမည္နဲ႔လုိက္ေအာင္ၿဖဴစင္တာေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀တခုလံုးနဲ႔သူ႔၇ဲ႔ဘ၀ေလးကုိဘယ္လုိအေႏွာင္႔အယွက္မွမ၇ွိေအာင္အမုိုးတခုလုိကာကြယ္ေစာင္႔ေ၇ွာက္မယ္လုိ႔ဆုံးၿဖတ္ထားတယ္။ဒါဟာလည္းဆီေပးလုိ႔ဆန္၇တယ္အၿဖစ္မဟုတ္ပါဘူး။၇င္ထဲကအခ်စ္ေတြေၿကာင္႔သာၿဖစ္လာတာပါ။သိပ္ခ်စ္တယ္ မၿဖဴၿဖဴလြင္၇ယ္။မင္းကုိ ေမာင္ထာ၀၇ေစာင္႔ေ၇ွာက္မယ္။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

အင္း ဒီေန႔ အလုပ္ၿပီးၿပီးခ်င္း အေလာသံုးွွဆယ္စာေ၇းၿဖစ္တယ္။တကယ္၀ရုန္းသံုးကားႏိုင္တယ္ဗ်။ေၿပာ၇မယ္ဆုိ၇င္ ေတာ႔အ၇ွည္ၿကီးပါပဲ။ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္၇င္းနဲ႔စိတ္ေလာမိလုိလက္မွဒဏ္ရာ၇ခဲ႔တယ္။ေသးေသးေလးေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ဘ၀၇ဲ႔အလင္းေ၇ာင္တခုကုိေတြ႔လုိက္၇တယ္။ဘာလဲဆုိေတာ႔ ဘ၀မွာကုိယ္ၿဖစ္ကုိခံပဲလုိ႔ေလ။ကြ်န္ေတာ္အဲဒီလုိၿဖစ္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ႔လူၿကီးေတြ ေမးေဖာ္ေတာင္မ၇ဘူး။မသိသလုိေလးေတြေနၿကတယ္။အ၇မ္းအထင္ၿကီးပါတဲ႔ကုိယ္႔လူမ်ိုဳးေတြေတာင္ေမးေဖာ္မ၇ဘူး။နည္းနည္းေတာ႔ခံစား၇တာေပါ႔ဗ်ာ။ဒါေပမဲ႔လည္းကြ်န္ေတာ္အေၿဖ၇ခဲ႔တယ္။ကြ်န္ေတာ္ကပဲမွားတာေပါ႔လုိ႔။ဘာၿဖစ္လုိ႔ကုိယ္႔ကုိဂ၇ုမစိုက္မိခဲ႔တာလဲလုိ႔ေပါ႔။ယခုလက္၇ွိလူသားေတြအားလံုးမွာေစတနာေတြ၊အၿကင္နာေတြေပ်ာက္ကုန္ၿကၿပီလုိ႔ထင္မိတယ္။ဒါေပမဲ႔လည္းသူတို႔အၿပစ္လုိ႔လည္းေၿပာလုိ႔မ၇ဘူးေလ။တခါတုန္းကသူတုိ႔လည္းကြ်န္ေတာ႔လုိခံစားခ်က္မ်ိဳးခံစားခဲ႔၇မွာပဲ။ဒါေၿကာင္႔သူတုိ႔ေၿကာက္သြားၿကတာဗ်။ကြ်န္ေတာ္လည္းတၿဖည္းၿဖည္းေၿကာက္တတ္လာတယ္ဗ်။
အတတ္ႏုိင္ဆံုးေတာ႔ကကုိယ္႔ဘက္ကကူညီႏိုင္သေလာက္ကူညီမယ္.စိတ္ကုိအ၇ုိးသားဆံုးနဲ႔ ၊ကုသုိလ္စိတ္ေလး၇ေအာင္ၿကုိးစားမယ္လုိ႔ဆံုးၿဖတ္ထားမိတယ္.အဲၿပီးေတာ႔အခုခ်ိန္ကစၿပီးေတာ႔ကုိယ္႔ကုိေလးစားေတာ႔မယ္ဗ်ာ။ေၿပးသူေတြေၿပးစမ္းပါေစဗ်ာ.ေနာက္တခုေတြ႔၇တာက အအားနည္းတဲ႔သူအေပၚႏွွိမ္ခ်င္ၿကတယ္။မေၿပာခ်င္လုိ႔ၿငိမ္ေနတဲ႔သူေတြကုိ အထင္ေသးၿပီးႏိွမ္ခ်င္ၿကတယ္။ကြ်န္ေတာ႔မ်က္စိေ၇ွ႔တည္႔တည္႔ေလးမွာေတြ႔တဲ႔အၿဖစ္ပ်က္ေလးပါ။ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ႔သေကာင္သားကလည္းမတ၇ားဘူးဆုိ၇င္မၿကုိက္ဘူးဗ်။ကုိယ္ကဘာမွမဟုတ္ေတာ႔လက္ပုိက္ၿကည္႔ေန၇တာေပါ႔ဗ်ာ။ကုိ႔ေ၇ွ႔ေ၇းကလည္း၇ွိေသးတာကုိး
လက္၇ွိမွာလည္းမတ၇ားမွုေလးေတြနဲ႔ေတြ႔ေန၇တာပါပဲဗ်ာ။ဒါေပမဲ႔လညး္၇ွိပါေစေတာ႔ေပါ႔ေနာ္.သံသ၇ာဆက္မ၇ွည္ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။ကုိယ္႔ဘက္ကသာေစတနာသန္႔သန္႔၇ွင္း၇ွင္းနဲ႔ေပးလုိက္တယ္။ဒါမွစိတ္ခ်မ္းသာမွဳရမယ္။လုပ္ခ်င္တဲ႔ကုသုိလ္လည္း၇တယ္ေလ။တေန႔ေတာ႔ေ၇ာင္ၿပန္ဟပ္မွာပါပဲေလ။တခုေတာ႔ကုိယ္႔ကုိကတိၿပဳမိတယ္တေန႔အဲဒီမတ၇ားမွုေတြရဲ႔အထက္မွာ၇ွိရမယ္လုိ႔ေပါ္႔ဗ်ာေၿပးစမ္းပါေစ၇ေအာင္လုိက္ၿပမယ္။ဒီေန႔ေတာ႔ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ။
  ခ်စ္သူေစာင္႔ေနၿပီဗ်။ သူကေတာ႔ထမင္းမစားကြမ္းမစားေပါ္႔ဗ်ာ။တေလာကလူလုိ႔ေခၚပါတဲ႔သက္၇ွိေတြနဲ႔ႏွုိင္းလုိ႔မ၇တဲ႔ ခ်စ္သူေလ သူ႔ေၾကာင္းေတာ႔ေနာက္မွေ၇းေတာ႔မယ္ .ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀၇ဲ႔အေ၇းၿကီးတဲ႔အပုိင္းကပါ၀င္မဲ႔ ပဲ႔ကုိင္၇ွင္ေလးဗ်

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

ေၿပာ၇မယ္ဆုိ၇င္ စလံုးေ၇ာက္တာ တႏွစ္ခြဲေလာက္ေတာ႔၇ွိၿပီဗ် ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ ရရွိလုိက္တဲ႔ လူ႔ဘ၀သင္ခန္းစာ ေတြကေတာ႔ အပ်ံစားပဲဗ်..၇င္ဘတ္နဲ႔မဆံ႔ႏုိင္ေအာင္ပဲ ဗ်ာ....ေပ်ာ္၇ႊင္မွု ၀မ္နည္းမွုေတြလည္းၿကုံခဲ႔၇ပါတယ္။ခံႏုိင္၇ည္၇ွိတဲ႔အခါ အားတင္းထားခဲ႔တယ္။ မခံႏုိင္ေတာ႔လည္း ၿကုိးစားၿပီးေပါက္ကြဲၿပစ္ခဲ႔တယ္ဗ်ာ။ဒါေပမဲ႔လည္းအားလံုးကုိအၿပစ္မတင္ပါဘူးဗ်ာ။တခုလုိိခ်င္ တခုေပးဆပ္၇တဲ႔ဘ၀မွာ ဘာကုိမွ ပိုပုိသာသာမေတာင္းဆုိခ်င္ေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ။အားလံုးဟာတေန႔ေသ၇မွာပဲ
ၿဖစ္ႏုိင္တာတခုကေတာ႔စြန္႔လႊတ္တယ္ဆုိတာဟာတကယ္ေတာ႔ ေနာက္ကြယ္မွာမ်က္၇ည္ေတြနဲ႔အၿပည္႔ပဲလုိ႔
ထင္မိပါတယ္။ကြ်န္ေတာ႔အတြက္ဆုိ၇င္ပုိမွန္လိမ္႔မယ္ဗ်.....ဒီကေနစၿပီးေ၇ွွွဆက္၇မဲ႔လမ္းေတြမွာဘယ္ေလာက္
ပဲမ်က္၇ည္ေတြက်စမ္းပါေစဗ်ာ စြန္႔လႊတ္မွဳ က ကြ်န္ေတာ႔အတြက္ပုိေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။သူငယ္ခ်င္းအားလံုးနဲ႔ ေလာကီလူသားအားလံုးက်န္းမာခ်မ္းသာၿကပါေစဗ်ာ

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀ခံံစားခ်က္မ်ား

အင္းစာေ၇းဖုိ႔အေၿကာင္းကဖန္လာၿပန္ေ၇ာဗ်ာ။မမုိက္ဘူးဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ႔ေကာင္ကပြင္႔လင္းတာကုိၿကုိက္တယ္။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ကြ်န္ေတာ႔ကုိလိမ္၇င္မၿကုိက္ဘူး။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔အဲဒီလူကုိကြ်န္ေတာ႔ရဲ႔ယုံၿကည္မွုေတြအားလုံးေပးထားတယ္။သူ႔အတြက္ဆုိကြ်န္ေတာ္အတတ္ႏုိင္ဆံုးကူညီေပးႏုိင္တယ္။ဒါေပမဲ႔ဗ်ာကြ်န္ေတာ႔ကုိအၿမဲတမ္းတကြက္ခ်န္ထားတယ္။တၿခားလူေတြကြ်န္ေတာ႔အပၚခြက္က်တာကြ်န္ေတာ္ခံႏုိင္တယ္။ကြ်န္ေတာ္ယုံၿကည္တဲ႔လူကကြ်န္ေတာ႔အေပၚခြက္က်တာကြ်န္ေတာ္ယူက်ံုဳးမ၇ေအာင္ၿဖစ္မိတယ္ဗ်ာ။ဒါေပမဲ႔ကြ်န္ေတာ္ခံလုိက္ပါမယ္။ဟင္ဆုိ၇င္ေတာ႔ေနာက္ၿပန္မလွည္႔တတ္တာကြ်န္ေတာ႔အက်င္႔ပဲဗ်။အေမ၇ယ္သားကုိအေ၇ာင္ဆုိးေပးေနၿကတယ္ဗ်ာ။သားဘာလုပ္၇မလဲဗ်ာ။တေယာက္တည္းအထီးက်န္ေန၇င္ေကာင္းမလား
 ဒါမွမဟုတ္အေ၇ာင္ၿခယ္ေပးတဲ႔အတုိင္းပဲ ေနလုိက္၇င္ေကာင္းမလားဗ်ာ။ဒုတိယလမ္းကုိေ၇ြးလုိက္၇င္ကြ်န္ေတာ္ဟာတကုိယ္ေကာင္းအ၇မ္ဆန္ၿပီးလူ႔က်င္႔၀တ္နဲ႔မညီတာေတြလုပ္မိလိမ္႔မယ္အေမ၇ယ္။သား၇ဲ႔စိတ္ကုိႏူးညံ႔ေစမဲ႔အေမ႔၇ဲ႔အသံေလးကုိၿကားခ်င္တယ္ဗ်ာ။အေမ႔သားမ်က္၇ည္ေတြ၀ဲေနတယ္သိလား၊ေတာ္၇ံုတန္၇ံုအသည္းမေၿကာင္တတ္တဲ႔ကြ်န္ေတာ္မ်က္၇ည္ေတြေတာင္၀ဲလုိ႔ဗ်ာ။သူတပါးအေပၚအလြယ္တကူယုံၿကည္မွုထားၿခင္းက၇တဲ႔ခံစားမွု၇ုိက္ခ်က္ကကြ်န္ေတာ႔ႏွလံုးသားကုိတည္႔တည္႔ပဲဗ်ာ။ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ........လူတုိင္းအေပၚခံစားခ်က္စိတ္၇င္းအမွန္နဲ႔မဆက္ဆံခ်င္ေတာ႔ဘူးဗ်ာ။မွန္အတုိင္းပဲဆက္ဆံတာပဲေကာင္းတယ္။ပုိလုိ႔၇ွိ၇င္ ၇၇င္ထဲခံစား၇တာမတန္ဘူးဗ်ာ။ကုုိ႔ဘက္ကအ၇ံွးခ်ည္းပဲ။တခါတေလေတာ႔လည္းဗ်ာဒီေလာကမွာကြ်န္ေတာ႔အေပၚနားလည္မဲ႔လူသားတေယာက္ကုိေတာ႔ေတာင္းတမိတယ္။သူမ်ားေတြေၿပာတာက၇ွာေဖြေလေတြ႔၇ွိေလတဲ႔။ကြ်န္ေတာ႔အတြက္ေတာ႔မွားေနတယ္မ်ားထင္၇တယ္ဗ်ာ။တကယ္လုိ႔အဲဒီလုိခံစားရမွဳေတြဟာကြ်န္ေတာ႔အတြက္အေၿကြးေတြဆပ္ေန၇တာမ်ုိုုဳးဆုိ၇င္ေတာ႔အၿမန္ေက်ေအာင္ေတာ႔ဆပ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ဘာပဲေပး၇ေပး၇....ေ၇ာဂါကုိေ၇၇ွည္ဆြဲမကုခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။ပင္ပန္းတယ္...

ကြ်န္ေတာ႔ခံစားခ်က္

ဒီေန႔ ခံစားခ်က္လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးၿဖစ္ေပၚတယ္။သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ေၿပာထားသလုိ ၇င္ၿကပ္တယ္ေပါ႔။ဒါေပမဲ႔ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ႏွလံုးသားေအာင္႔တယ္ေပါ႔ဗ်ာ။အာနည္းခ်က္ေတြထဲကတခုဆုိ၇င္ေတာ႔ ခံစားမွုလြယ္တယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အလုပ္ကပင္ပန္းတလွည္႔မပင္ပန္းတလွည္႔ေပါ႔ဗ်ာ။၇န္ကုန္မွာဆုိ၇င္ပင္ပန္းၿပီးကုိယ္႔ဒူးကုိယ္ခြ်န္ၿပီးလုပ္၇တဲ႔အလုပ္ေတြမလုပ္ဖူးဘူး။ဒီေ၇ာက္မွပဲပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္၇မွပဲကုိယ္႔ကုိယ္တန္ဖုိးထား၇မွန္းသိလာတယ္။အေလးထား၇မွန္းေပါ႔။၇ွင္း၇ွင္းေၿပာ၇၇င္ေလးစားတတ္လာတယ္ဗ်။၇န္ကုန္မွာလုပ္တဲ႔အလုပ္ကမပင္မပန္းနဲဦးေႏွာက္မေၿခာက္၊အတုိက္အခုိက္မ်ားပဲၿပန္ခ်ိန္တန္၇င္အိမ္ၿပန္။လက္ဖက္၇ည္ဆုိင္ထုိင္၊မိဘအ၇ိပ္ေအာက္မွာေပါ႔ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ကုုိယ္႔ကုိယ္အေလးထား၇ေကာင္မွန္းမသိခဲ႔ဘူးေပါ႔။အခုလုိမိဘနဲ႔ခြဲၿပီီးတေယာက္ေယာက္တည္းခက္ခက္ခဲခဲနဲ႔၇ုန္းကန္၇တဲ႔အခ်ိန္ေ၇ာက္ေတာ႔မွေၿသာ္ငါမွားေနပါလား။၇န္ကုန္မွာထဲကဘာၿဖစ္လုိ႔ဒါေတြမသိခဲ႔၇တာလဲ။အၿပစ္တင္မိတယ္.....အခုဆုိ၇င္အခက္အခဲေတြဟာမဖိတ္ေခၚပဲေ၇ာက္လာတယ္။ကြ်န္ေတာ႔အတြက္ေတာ႔ခါးသီးမွုေတြေပါ႔ဗ်ာ။လူဆုိတာဘ၀နာမွဘ၀ရဲ႔တန္ဖုိးနဲ႔မိမိတန္ဖုိးကုိသိလာတယ္ဆုိ၇င္မမွားဘူးဗ်။ကုိယ္ေတြ႔ေလးေတြေပါ႔ဗ်ာ။နာက်င္မွု၇ွိမွတုိးတက္တယ္။ဒီေန႔ေလအေမ႔ကုိသတိ၇လုိ႔အေမ႔ပုံေလးကုိၿကည္႔ၿပီးမ်က္၇ည္က်မိတယ္။ကြ်န္ေတာ္အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ၿပရင္းၿပင္းထန္ထန္ ႏွလံုးသားကေအာင္႔လာတယ္ဆုိ၇င္ပါး၇ည္တြန္႔ၿပီး၊ေသာကအ၇ိပ္ေတြနဲ႔ၿပည္႔ေနတဲ႔အေမ႔ရဲ႔မ်က္ႏွာေလးကုိၿကည့္မိတယ္။ေၿသာ္အေမငါ႔ကုိသိပ္ခ်စ္တဲ႔ေမေမ၊ငါ႔ကုိအားကိုးတဲ႔ေမေမ၊ငါ႔ကုိေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြအမ်ားၿကီးထားတဲ႔ ေသာကေတြအၿပည္႔နဲ႔ေမေမပါလား......ငါ႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္လုိက္မယ္ဆုိ၇င္ငါ႔အေမရဲ႔အိမ္မက္ေတြကုိငါဖ်က္ဆီးမိမွာပါလားအင္းဒီလုိေတာ႔လည္းမၿဖစ္ေသးပါဘူး.....၇ွိသမွ်ေသာကေတြ၊ၿပသါနာေတြ၊နာက်င္မွုေတြအားလုံးနဲ႔ငါ႔အေမ၇ဲ႔စိတ္ခ်မ္းသာမွုကုိငါကပဲငါ႔ခံစားခ်က္ေတြကုိၿမိဳသိပ္ၿပီးလဲလုိက္တာေကာင္းပါတယ္ေလ။ဒါမွလည္းအေမ႔ကုိေက်းဇူးဆပ္၇ာေ၇ာက္မွာေပါ႔။အတိတ္ဘ၀ကၿပဳခဲ႔တဲ႔ကံေတြပဲေလ။ေက်နပ္တယ္။အေမ၊အေဖ၊ညီအစ္ကုိေတြမ်က္ႏွာမငယ္၇ေစဖုိ႔ဘယ္ေလာက္ပဲနာက်င္၇ပါေစဆက္ေလွ်ာက္မယ္လုိ႔ေတြးၿပီးကုိယ္႔ကုိအားတင္းထားခဲ႔တယ္။ေနသာတဲ႔တေန႔ေတာ႔ေ၇ာက္လာဦးမွာေပါ႔ဗ်ာ။ဒါဟာသဘာ၀ပဲေလ။ငါဘာၿဖစ္လုိ႔အသိေနာက္က်၇တာလဲ.ဘ၀မနာလုိ႔ပဲၿဖစ္လိမ္႔မယ္။အခုဆုိ၇င္ကြ်န္ေတာ္ခက္ခဲမွုေတြကုိ၇င္ဆုိင္ဖုိ႔အသင္႔ပဲဗ်။ဘယ္ေလာက္ပဲခက္ခဲတဲ႔သခ်ာၤၿဖစ္ပါေစဗ်ာအေၿဖကေတာ႔ရွိတာပဲ ဥဏ္နဲ႔ဇြဲ၇ွိဖုိ႔ကေတာ႔လုိတယ္။တခါတေလက်ေတာ႔နာက်င္မွုေတြကိုအၿပံဳးေတြနဲ႔ဟန္ေဆာင္ၿပီးဖုံးဖိေန၇တယ္....
သူငယ္ခ်င္းအားလံုးနဲ႔လူသားေတြအားလုံးစိတ္ခ်မ္းသာၿပီးလုိအင္ေတြၿပည္႔၀ၿကပါေစလုိ႔အၿမဲတမ္းဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔အေတြ႔အၿကုံမ်ား

                             sentosa beach station ေလးကၿမင္ကြင္းေလးေတြပါ
ဒီေန႔ခံစားမွုေလးနည္းနည္း၇တယ္ဗ်ာ။အဲဒါကအ၇ာအားလံုးသည္ေၿပာင္လဲေနပါသည္။အခ်ိန္ဆုိတဲ႔စက္၀ုိင္းၿကီးထဲမွာကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြက်င္လည္ေန၇တာမ်ား........လူသားေတြအားလံုးဟာတကယ္တမ္းစဥ္းစားမယ္ဆုိ၇င္သနားစ၇ာေကာင္းတယ္။ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္ေပါ႔.......ေက်ာ္ၿကားမွု၊အသိအမွတ္ၿပဳခံယူလုိမွု၊၀မ္းနည္းမွု၊၀မ္းသာမွု၊မခ်စ္မွု၊မုန္းမွု၊ေလာဘ၊ေမာဟ၊မာန္မာနေတြေပါ႔ဗ်ာ။အားလံုးဟာသူ႔ရွဳေထာင္႔ကေနၿကည္႔မယ္ဆုိ၇င္သူတုိ႔ဟာနဲ႔သူတုိ႔မွန္သားဗ်။ဥပမာခင္ဗ်ားကေလာဘၿကီးလုိက္တာ၊မာနၿကီးလုိက္တာလုိ႔ေ၀ဖန္လုိ႔မ၇ဘူးဗ်
သူလည္းသူၿကံုေတြ႔ခဲ႔၇၊ၿဖတ္သန္းခဲ႔၇တဲ႔အေတြ႔အၿကံုေတြကပဲပုံေဖာ္ေပးသြားတာလုိယူဆလုိ႔၇တယ္။ဒါေပမဲ႔ေနာက္ဆံုးေတာ႔ေသၿခင္းတ၇ားနဲ႔ပဲကန္႔လကာပိတ္၇တာပဲ....ေက်ာ္ၿကားမွု၊ခ်မ္းသာမွုစတာေတြဟာလည္းအတူတူပါပဲ။အမွန္တ၇ားပဲေလ....ၿငင္းလုိ႔မ၇ဘူး၊ေ၇ွာင္ေနလုိ႔မ၇ဘူး၊အခ်ိန္ခါမေ၇ြးဘူး...........ေန၇ာ၊ေဒသမေ၇ြးဘူး။ကြ်န္ေတာ္ေၿပာခ်င္တဲ႔သီအုိ၇ီေလးကေတာ႔ဗ်ာအားလံုးဟာေသတေန႔ေမြးတေန႔ခ်ည္းပဲ။အတိတ္၊လက္၇ွိအခ်ိန္နဲ႔အနာဂတ္ဆိုတဲ႔ကာလေတြေအာက္မွာ၇ွႈႈင္သန္ေန၇တဲ႔ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြအတိတ္ကုိလည္းေမ႔မၿပစ္နဲ႔အနာ
ဂတ္ကုိလည္းသိပ္မစဥ္းစားနဲ႔ လက္၇ွိအခ်ိန္ေလးမွာ႕႕ပဲကုိယ္႔႔၇ဲ႔လက္၇ွိဘ၀တုိးတက္ဖုိ႔နဲ႔ေနာင္ဘ၀အတြက္ပါမဲ႔ေကာင္းမွုကုသုိလ္ေတြပဲမ်ားမ်ားလုပ္ၿကတာေပါ႔ဗ်ာ။လက္၇ွိအခ်ိန္မွာေနထုိင္စဥ္ကာလမွာသူတပါးဆီ႕႕ကေနဆုိတဲ႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔မရွင္သန္တာေကာင္းတယ္ဗ်။ကုိယ္႔ဘက္က၇ယူလုိမွုမ၇ွိတဲ႔ေပးဆပ္ကူညီမွုမ်ဳိးမွစိတ္ေ၀ဒနာ၇မွုကင္းတယ္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္ယူဆတယ္။ကြ်န္ေတာ္ဆုိအင္းငါ႔ဘ၀ဘယ္အခ်ိန္ေသမယ္ဆုိတာငါမသိပါဘူး.....ဒီေန႔လား၊မနက္ၿဖန္လားမေၿပာတတ္ပါ........ထုိ႔ေၿကာင္႔ဒီေန႔၇သမွ်အခ်ိန္ေတြမွစာေတြပုိဖတ္မယ္။ခံစားခ်က္၇ွိ၇င္စာေ၇းမယ္၊ပုိက္ဆံမ်ားမ်ား
၇ွိ၇င္အလွဴလုပ္မယ္၊ကုိယ္ရ႔ဲပတ္၀န္းက်င္ေလးကုိသာယာေအာင္ဖန္တီးေတာ႔မယ္ဗ်ာ။ခံစားမေနေတာ႔ ဘူး။၀မ္းနည္းမေနေတာ႔ဘူး။မသိသူေက်ာ္သြားသိသူေဖာ္စားတဲ႔.........လူ႔သက္တမ္းကတုိတုိေလး၇ယ္......လူၿဖစ္၇က်ဳိးနပ္ေအာင္ေနတတ္ဖုိ႔လုိတယ္ေနာ္။ခါးသီးမွုေတြနဲ႔ပဲေတြ႔ေန၇လုိလားေတာ႔မသိဘူး အဲအဲဒီအ၇သာေလးကုိပဲတမ္းတေနမိတယ္။တခါတေလခ်ိဳၿမိန္လုိ႔၇ွိ၇င္စိတ္ထဲကအလုုိလုိေၿကာက္လာမိတယ္ဗ်ာ။
                      လူသားအားလံုးပဲအစဥ္တုိးတက္ၿပီးေတာ႔ေပ်ာ္၇ႊင္ႏုိင္ၿကပါေစ..........

မာယာမ်ားတဲ႔လမ္းမ်ားအထက္

သူငယ္ခ်င္းအားလုံးက်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ ေမွ်ာ္လင္႔တုိင္းလည္းမၿဖစ္၊မၿဖစ္ႏုိင္တာကုိလည္းေမွ်ာ္လင္႔ ူဒီဘ၀ပင္လယ္၀ဲဂယက္မွာ၊မနားမေနငါကူးခတ္ ေမခလာကုိငါမေမွွွ်ာ္၊႔စိတ္၇ဲ႔မုန္တုိင္းငါထိန္းခ်ဳပ္ မွန္းဆလုိ႔မ၇ဒီေလာကအက်ယ္မွာ၊နွင္းၿမူမွုန္သာသာငါ႔အသိ မာယာမ်ားတဲ႔လမ္းမ်ားထက္မွာ၊မဆုိင္းမေတြငါေလွ်ာက္လွမ္း အဘယ္မွာလမ္းဆုံးေ၇ာက္ပါမည္နည္း

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔အ၇မ္းခံစား၇တယ္။ကုိယ္႔ရဲ႔စိတ္ကကုိယ္႔ကုိၿကမ္းလွၿပီထင္တာတကယ္ေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ့မွန္းသိ တယ္ဗ်ာ။ေမေမ႔ကုိအ၇မ္းသတိ၇တယ္။ဒီေန႔ကြ်န္ေတာ္ေနသိပ္မေကာင္းဘူး။ဒါေပမဲ႔အလုပ္ဆင္းတယ္ဗ်။အလုပ္လုပ္ေန၇င္းနဲ႔အေမေပးတဲ႔စာေလးထဲကအေမ႔လက္ေ၇းနဲ႔ေ၇းတဲ႔စာေလးေတြကုိသတိ၇သြားတယ္ဗ်ာ။အဲဒီလုိအခ်ိန္ၿကေတာ႔လည္းေနမေကာင္းေပမဲ႔အား၇ွိသြားၿပန္ေ၇ာဗ်ာသားၿကီးကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။၀င္ေငြဆုိလုိ႔သားၿကီးဆီကပဲ၇ွိတာ။နင္႔အေဖကအေ၀းတေန၇ာမွာေလတဲ႔။ေတြးၿပီးအ၇မ္းငုိခ်င္တယ္ဗ်ာ။အေမ႔၇ဲ႔မ်က္ႏွာေလးကုိၿမင္ေယာင္လာတယ္။ကြ်န္ေတာ႔အေမကကြ်န္ေတာ႔ဆုိသိပ္ခ်စ္တာဗ်။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ငယ္ငယ္ေလးထဲကအလုပ္ကထြက္ၿပီးကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိၿပဳစုခဲ႔တာ။ေက်ာင္းတက္၇င္စာအုပ္ေတြ၀ယ္ဖုိ႔၊အိမ္ေစ်းဖုိးေတြကုိသူမ်ားေတြဆီမွာမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔သြားခ်ီးၿပီးကြ်န္ေတာ္တို႔ကုိၿပဳစုခဲ႔တာဗ်။ဒီေန႔လုိေန႔မ်ိဳးမွာအေမ႔ကုိမ်က္ႏွာထပ္မငယ္ေစခ်င္ေတာ႔ဘူးဗ်ာ.အေဖလည္းအတူတူပါပဲဗ်ာ။သူတုိ႔ကုိစိတ္ခ်မ္းသာောင္ထားမယ္ဗ်ာ။သူတုိ႔စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔အတြက္အစြမ္းကုန္ၿကုိးစားေတာ႔မယ္ဗ်ာ။ကြၽန္ေတာ္အင္တာနက္သုံးၿပီးဘေလာ႔ေ၇းႏုိင္တဲ႔အခါမွာစာေတြဖတ္၇င္းနဲ႔စႏုိးေမဆုိတဲ႔ေကာင္မေလးနဲ႔စာဖတ္၀ါသနာတူသူငယ္ခ်င္းေတြၿဖစ္ခဲ႔တယ္။အား၇င္ေန႔တိုင္းသူ႔ဘေလာ႔သြားၿပီးစာေတြဖတ္ရင္းအားေပးစကားေတြေၿပာခဲ႔တယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ႔ဗီဇတခုကသူတပါးမခံခ်င္ေအာင္ေနာက္တတ္တယ္ဗ်။ဒါကုိလည္းေပ်ာက္ေအာင္ေဖ်ာက္၇ဦးမယ္။အခုေတာ႔သူလည္းကြ်န္ေတာ႔ကုိစိတ္ဆုိးသြားၿပီ။မကလည္းမဂၤလာေဆာင္ေတာ႔မယ္။အင္းအခုဆို၇င္သံေယာဇဥ္နဲ႔တူတာဆုိလုိ႔မိဘနဲ႔ညီအစ္ကုိေတြပဲ၇ွိေတာ႔တယ္ေလ.....။ဟုတ္ပါတယ္ေလကြ်န္ေတာ္ၿပည္႔ၿငိမ္းေအာင္ဆုိတဲ႔သေကာင္႔သားရဲ႔ဘ၀ကဘာမွမ၇ွိတာနဲ႔စခဲ႔၇တာ။ဘာမွမ၇ွိတာလည္းမဆန္းေတာ႔ပါဘူးေလ။ေကာင္းပါတယ္။ဘာမွမရွိေတာ႔ဘာမွခံစား၇ေတာ႔ဘူးေပါ႔ဗ်ာ။လာသူလာမယ္သြားသူေတြသြားၿကမယ္.ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔၇ဲ႔တမုိးေအာက္ေလးစုိၿပည္ဖုိ႔ဆက္လက္ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္ေလ။အားလုံးဟာကံစီမံ၇ာအတုိင္းေပါ႔။အခုလုိလာေတြ႔ၿကတာေတြဟာ ေ၇စက္ေတြပဲေပါ႔ဗ်ာ။ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္သက္၇ွိေသာသူတုိင္းစိတ္က်န္းမာကုိယ္က်န္းမာၿပီးေတာ႔လုိ၇ာဆုေတာင္းၿပည္႔၀ၿကပါေစလုိ႔ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္စႏုိးဆုိတဲ႔ေကာင္မေလးနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတု႔ိေ၇။ေ၇စက္၇ွိ၇င္ဆုုံၿကတာေပါ႔ေနာ္။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔စာေ၇းၿဖစ္တယ္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္ကကုုိယ္႔ဘ၀အေၿကာင္းကုိေ၇း၇တာအာသီသပုိမ်ားတယ္။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ဘ၀၇ဲ႔ေနာက္ဆုံးေန႔ေတြအထိယူသြားခ်င္တယ္ဗ်ာ။စကားၿကီးစကားကၽယ္ေၿပာ၇၇င္biography ေပါ႔ဗ်ာ။ဘ၀က စကာၤပူေ၇ာက္မွစတယ္လုိ႔ေခၚတယ္ ေပါ႔ကြာ။ဒီလ တလုံးဘယ္မွမသြားၿဖစ္ပါဘူးဗ်ာ။အလုပ္မအားတာလည္းပါတယ္ေပါ၊႔။လူေတြအေၿကာင္းေတာ႔မေၿပာခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။ ၊ရင္ထဲမွာအ၇မ္းလုပ္ခ်င္တာအမ်ားၿကီးရွိတဲ႔ထဲကအေ၇းၿကီးဆုံးက ကြ်န္ေတာ႔ဘုန္းၿကီးေက်ာင္းေလးမွာရန္ကုန္ေ၇ာက္၇င္ဘုန္ၿကီး၀တ္ခ်င္ တယ္ စိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ႔ေန၇ာမွာတ၇ားအားထုတ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။ေက်ာင္းသားေလးေတြကုိကြ်န္ေတာ႔အေတြ႔အၿကုံေလးေတြကုိေၿပာၿပခ်င္ တယ္။သူတုိ႔ေလးေတြဘ၀ကုိေပါ႔ေပါ႔တန္တန္မေန၇ေအာင္ပါ။ဒုတိယကမိသားစုနဲ႔အတူဘု၇ားကုိဖူးခ်င္တယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ကဲခ်င္ေသး တယ္။ငယ္၇ြယ္တုန္းကဲ၇တာဗ်။ကြ်န္ေတာ္ခံယူထားတာကလူငယ္ဘ၀မွာလူငယ္လုိေနမယ္။လူၿကီးဘ၀ေ၇ာက္၇င္ကေလးလုပ္လုိ႔မရေတာ႔ ဘူးေပါ႔။မိသားစုဆုိလုိ႔ေၿပာ၇ဦးမယ္။႔မိသားစုလုိ႔ေခၚတဲ႔တမုိးေအာက္ကေနလူသားေတြအေနန႔ဲၿဖစ္တည္လာခဲ႔မယ္ဆုိ၇င္ေက်းဇူးၿပဳၿပီးေတာ႔ တမုိးေအာက္ကုိေၿခစုံမကန္ၿကပါနဲ႔လုိ႔ေၿပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။တမုိးေအာက္က အ၇မ္းလုံၿခံဳတယ္၊ေႏြးေထြးမွုရွိတယ္၊ေစတနာနဲ႔အၾကင္နာေတြအ မ်ားၿကီး၇ွိတယ္ဗ်။အၿမဲတမ္းေႏြးေထြးတဲ႔လက္ေတြနဲ႔ၿကုိဆုိေနတယ္ေနာ္။တမုိးေအာက္ကေနအေၿကာင္းေၿကာင္းေၿကာင္႔ထြက္ခြာၿက၇မယ္ဆုိ၇င္္ႏွလုံးသားမွာအမာ၇ြတ္ေတြအမ်ားၿကီးရမွာေနာ္။အတိတ္ကအ၇ာအားလုံးန႔ဲပတ္သက္ခဲ႔သမွ်အ၇ာအားလုံးကုိေမ႔ထားခ်င္ၿပီဗ်ာ။ ေၿသာ္တမုိးေအာက္ေ၇တေန႔မွာကြ်န္ေတာ္နဲ႔အတူေပ်ာ္၇ႊင္္မွဳေတြကုိသယ္လာမယ္ေနာ္............ ႊလူသားအားလုံးက်န္းမာၿကပါေစဗ်ာ။အၿမဲတမ္းဆုေတာင္းေပးေနမယ္ေနာ္။၇လာတဲ႔ဘ၀တခုမွာေကာင္းမွုကုသုိလ္ေတြမ်ားမ်ားလုပ္၇ဦးမယ္။ ႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊႊ

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၇)

သက္ၿပင္းတခ်က္ခ်လုိက္မိတယ္ ဒီေန႔ေရးမဲ႔အေႀကာင္းအ၇ာကေတာ႔တုိမယ္ထင္တယ္။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔၇င္ထဲကခံစားခ်က္ေတြဟာတၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔မရွုမလွနဲ႔ေပ်ာက္ကြယ္ေနတယ္ဗ်။ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေၿပာ၇၇င္ ကြ်န္ေတာ႔၇ဲ႔စိတ္ေတြဟာေသြးေအးလူသတ္သမား၇ဲ႔စိတ္အတုိင္းပဲအ၇မ္းတည္ၿငိမ္လြန္းေနတယ္ဗ်။တခါမွဒီလိုမၿဖစ္ဖူးဘူး။ၿပန္သုံးသပ္ၿကည္႔လုိက္ေတာ႔ဘ၀ဆုိတဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက ကြ်န္ေတာ႔ကုိ အသက္၇ွင္၇ပ္တည္ႏိုင္ဖုိ႔ အတတ္ပညာေတြကုိသင္ေပးလုိက္ၿပီတဲ႔။မင္းသြားတဲ႔လမ္းမွာ ၊အခက္အခဲအတားအဆီးေတြ၊အခ်စ္၊အမုန္း၊ဘ၀နဲ႔၇င္း၇မယ္႔စြန္႔စားခန္းေတြ ခင္သူေတြ၊မလုိမုန္းထားသူေတြ၊၀မ္းနည္းမွုေတြ၊ေပ်ာ္၇ႊင္မွုေတြ၊၇ီေမာစ၇ာဟာသေတြ၊ငုိခ်င္စရာေကာင္းေလာက္တဲ႔ဆူးေၿငာင္႔ခလုတ္ေတြနဲ႔၇င္ဆုိင္၇မယ္တဲ႔။သူကေမးတယ္။မင္းအဲဒါေတြ ကုိေႀကာက္သလားေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ကေၿဖလုိက္ပါတယ္။ဆ၇ာတုိ႔သင္ေပးလုိက္တဲ႔ lecture ေတြကုိသုံးမွာေပါ႔လုိ႔။ဘယ္ေလာက္ပဲၿကမ္းတမ္းတဲ႔ခ၇ီးၿဖစ္ပါေစကြ်န္ေတာ္ခ၇ီးဆုံးေအာင္ ေလွ်ာက္ပါ႔မယ္လုိ႔ကတိေပးလုိက္တယ္။သူကအဲဒါဆုိ၇င္ဒီအေဆာင္ေလးေတြယူဆုိၿပီးေပးလုိက္တယ္။အဲဒါေတြက ဘု၇ား၊တရား၊သံဃာ၊မိဘ၊ဆ၇ာ၊ကံ၊ဥာဏ္၊၀ီ၇ိယေတြပါပဲ။အခန္းေဖာ္အစ္ ကုိႀကီးနဲ႔စကားေတြေၿပာၿဖစ္ေတာ႔သူက၁၀တန္းကုိႏွစ္ခါေၿဖရတယ္။ဒုတိယႏွစ္မွာသူ႔အစ္ကုိ၀မ္းကြဲကသူ႔ကုိဘယ္အခ်ိန္မွာဘယ္စာက်က္၊ဘယ္အခ်ိန္မွာအိပ္ဆုိၿပီးေတာ႔ plan ခ်ေပးတယ္ သူကလည္းတစုိက္မွတ္မွတ္လုိက္နာတယ္။ေနာက္ေတာ႔ေအာင္သြားတယ္ 1D ပါေသး။ၿပီးေတာ႔သူကေၿပာတယ္မိမိဘ၀ကုိတုိးတက္ခ်င္ရင္ကုိယ္႔လမ္းကုိကုိယ္ရွာေဖာက္၇မွာပဲ။ဘယ္သူ႔ကုိ မွအားကုိးလုိ႔မ၇ဘူး။ဒီဘက္ေခာတ္ေၿပာေနၿကတဲ႔ဘု၇ားေတာင္မွအမွီ၇ွိမွပြင္႔တာေပါ႔ေနာ္။ဒါကေတာ႔ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါတယ္။တပုိင္းေပါ႔ေနာ္။အဓိက ကေတာ႔မိမိေပါ႔။ဟုတ္ပါတယ္။ကြ်န္ေတာ္ လက္ခံတယ္။ကြ်န္ေတာ္အဲဒီမွာ အလင္းတန္းေတြ႔သြားတယ္။ေၿပာ၇၇င္ plan ဗ်။ဘ၀တေလွွ်ာက္လုံးမွာၿဖစ္ခ်င္တာပဲ၇ွိတာ။plan မ၇ွိဘူး။သမာဓိမ၇ွိခဲ႔ဘူး။လူၿကီးေတြနဲ႔စကားေၿပာ၇တာ ဗဟုသုတအ၇မ္း၇တယ္ဗ်။အ၇င္တုန္းကေတာ႔ ဟာဘာေတြမွန္းလည္းမသိဘူးလုိ႔ေပါ႔ေပါ႔ေလးနဲ႔သူတုိ႔ကုိၿပန္ေၿပာခဲ႔မိတယ္ဗ်။အခုဆုိ၇င္ အ၇ာ၇ာတုိင္းကုိသိပ္မစဥ္းစားေတာ႔ဘူး၊စာေတြပုိဖတ္ တယ္၊Entertainment ေတြလည္းလုပ္ၿဖစ္လာတယ္၊အခ်ိန္မွန္မွန္အိပ္တတ္လာတယ္၊အစားကုိအာဟာ၇ရွိရွိစားတတ္လာတယ္၊အထူးဆန္းဆုံးကကြ်န္ေတာ္အလုပ္ကုိခ်စ္တတ္လာတယ္ေနာက္ၿပီးေတာ႔ေငြကုိလည္းခ်စ္တတ္လာတယ္ဗ်။ေလာဘၿကီးတာကုိေၿပာတာမဟုတ္ဘူး။လူတေယာက္မွာ၇ွိအပ္တဲ႔ေတာ္ရုံေလာဘကုိေၿပာတာပါ။အိပ္ေရးကုိ၀ေအာင္အိပ္တာဟာ အစားအ စာက၇တဲ႔အာဟာ၇ထက္ပုိ ၿပီးေတာ႔စြမ္းအင္ေတြေပးတယ္ဗ်။ေနာက္တခုကေတာ႔ဗ်ာကုိယ္က အစစ္အမွန္ကုိလုိခ်င္၇င္ ကုိယ္႔ဘက္ကလည္းအစစ္အမွန္ကုိေပး၇တယ္ဗ်။အ၇ာ၇ာတုိင္းဟာ အေတြအၿကုံေပၚမွာမီွၿပီးမွၿဖစ္လာတယ္ဆုိရင္ မမွားႏုိင္ဘူးလုိ႔ထင္တယ္။မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပါင္းသင္းတဲ႔အခါမွာ သင္႔ဘက္ကအ၇ာ၇ာကုိ၇ုိး၇ုိသားသားနဲ႔ဆက္ဆံပါ။အမွန္တရား ဆုိတာေနာက္ဆုံးမွာေပၚလာတတ္တယ္။အဲဒီလုိဆုိ၇င္မိတ္ေဆြေတြစိတ္၀မ္းကြဲႏုိင္တယ္။အဲဒီေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔အ၇ုိး၇ွႈႈင္းဆုံးပဲေနမယ္ဗ်ာ။ဒါကုိမွမေကာင္းဘူးလုိ႔ၿမင္၇င္လည္းကြ်န္ေတာကံေပါ႔ဗ်ာ။လူငယ္တုိင္းေၿပာေနၿကတဲ႔အခ်စ္ဆုိတဲ႔အ၇ာကုိေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔အေနနဲ႔ေၿပာ၇၇င္ကြ်န္ေတာ႔ႏွလုံးသားေလးကေတာ္ေတာ္ၿကီးကုိတည္ၿငိမ္လာတာေတြ႔၇တယ္ဒါေတြဟာလည္းကြ်န္ေတာ႔အန္တီမမကေပးတဲ႔သင္ခန္းစာေတြအ၇ပါပဲ။ေတာ္ပါၿပီဗ်ာအခ်စ္ကုိအခ်စ္အတုိင္းေလးပဲထားလုိက္တာေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။အဲဒါေတြကုိဖြဲ႔ႏြဲ႔ေန၇မဲ႔အသက္အ၇ြယ္လည္းမဟုတ္ေတာ႔ဘူးေလဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ႔၇ဲ႔မၿပီးဆုံးေသးတဲ႔တာ၀န္ေတြကုိအဆုံးသတ္ေပး၇ဦးမယ္ေလ..တာ၀န္ေပးအပ္ခံ၇တဲ႔လူသားတုိင္းမွာတာ၀န္သိစိတ္နဲတာ၀န္ၿပီးဆုံးတဲ႔အထိအဆုံးသတ္ေပးမယ္ဆုိတ႔ဲစိတ္ဓတ္၇ွိ၇တယ္။ေႀကာက္၇င္အေစာၿကီးကတည္းကေနာက္ဆုတ္လုိက္ပါမယ္၊လက္ေလွ်ာ႔လုိက္ပါမယ္ဗ်ာ....ခံစားခ်က္ေတြကုိေ၇းခ်လုိက္ေတာ႔စိတ္ထဲမွာပုိၿပီးေတာ႔ရွင္းသြားတယ္။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၆)

အခုမွစာေ၇းၿဖစ္ေတာ႔တယ္။ပထမဆုံးအေနနဲ႔မိဘ၊ဘု၇ား၊တ၇ား၊သံဃာတုိ႔ကုိ၇ွိခုိးဦးခ်ပါတယ္။ စဥ္းစာ၇င္းစဥ္းစား၇င္းနဲ႔ကြ်န္ေတာ႔မိဘေတြကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။သူတုိ႔ေတြ၇ဲ႔ေၿမေတာင္ေၿမွာက္ေပးမွုေႀကာင္႔ဒီကုိေ၇ာက္လာခဲ႔ရတယ္။ ဒီေ၇ာက္ၿပီးတႏွစ္အတြင္းမွာပဲ၇င္႔က်က္ခြင္႔ေတြ၇ခဲ႔တယ္။၇န္ကုန္မွာဆုိ၇င္ေဟးလား၀ါးလားနဲ႔အခိ်န္ေတြကုန္မွန္းမသိကုန္ဦးမွာ။ကုိယ္႔ကုိယ္႔ဦး ေဆာင္ႏိုင္မဲ႔သူၿဖစ္လာမွာမဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ႏိုင္ငံၿခားအေတြ႔အၿကုံဆုိတာဒါပဲထင္တယ္။ၿပီးခဲ႔တဲ႔တပတ္က toapayo ကၿမန္မာဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းကုိေ၇ာက္ခဲဲ႔တယ္။သၿကၤန္အတြင္းပဲဆုိပါေတာ႔ဗ်ာ။ေက်ာင္းမွာမိမိတတ္ႏုိင္သမွ်ေကာင္းမွုကုသုိလ္ေလးေတြလုပ္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္။ဒီမွာဘုန္း ႀကီးေက်ာင္း(၄၊၅)ေက်ာင္း၇ွိတယ္လုိ႔ေၿပာၿကတယ္။လတ္တေလာကအခ်ိန္မရတာနဲ႔ပဲtopayo ကုိပဲသြားၿဖစ္ၿကတယ္။ေနာက္မ်ားမွပဲသြား မယ္ဗ်ာ။ေက်ာင္းေ၇ာက္ေတာ႔၇န္ကုန္သႀကၤန္ေ၇ာက္ေနတဲ႔အတုိင္းပဲဗ်ာ။ဆုိၿက၊ကၿက ေပါ႔ဗ်ာ...အလွဴဒါနၿပဳၿကတဲ႔သူေတြ၇ဲ႔ အလွဴေတြၿဖစ္ ေၿမာက္ေအာင္လည္းအားေပးခဲ႔ေသးတယ္ဗ်.....ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေဆာင္က(၁၀နာရီ)ထြက္္လာေတာ႔တေယာက္မွထမင္းမစားသြားၿကဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ဘု၇ား၀တ္ၿပဳ၊တရားထုိင္ၿပီး(၁)နာ၇ီေလာက္မွာၿပန္ထြက္လာခ႔ဲၿကတယ္။လမ္းမွာသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေဟာင္းေရာင္းတဲ႔ဆုိင္ေတြကုိ ေလွ်ာက္ၿကည့္ၿကတယ္။ဘုန္းၿကီးေက်ာင္းမွာကြ်န္ေတာ္တုိ႔ၿမန္မာလူမ်ဳိးေတြေပ်ာ္ေနၿကတာၿကည့္ၿပီးအရမ္းၿကည္ႏူးဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ။ အားလုံးကေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြပဲ...ႏုိင္ငံၿခားသာတေယာက္ေတာင္လည္ဂတုံးနဲ႔ပုဆုိး၀တ္ၿပီးၿမန္မာရုိးရာမွာပါ၀င္ဆင္ႏႊဲသြားေသးဗ်ား။ေၿသာ္ငါတို႔ ၿမန္မာေတြဟာတုိင္းတပါးသားေတြထက္စာရင္သေဘာထားၿပည့္ေသးပါလားဆုိတာေတြးမိေသးတယ္ဗ်ာ။အဲဒီေနာက္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြၿမန္မာ ၇ြာေလးၿဖစ္တဲ႔(penssula plaza)ကုိေရြ႔ၾကတာေပါ႔။ဒုတိယ၇န္ကုန္လုိ႔လည္းေၿပာလုိ႔၇တယ္ေလ။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ၿမန္မာအစားအေသာက္၊အသုံးအေဆာင္ေတြက အဲဒီမွာရႏိုင္တယ္။ေနာက္ၿပီးေငြလႊဲတာေတြလည္းလုပ္ႏုိင္တယ္ေလ။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြတေနကုန္ဆုိင္ေတြကေကြ်းတဲ႔မုန္႔ဟင္းခါး၊သၿကၤန္ထမင္း ေရႊ၇င္ေအး၊ၿကာဇံခ်က္၊ၿကာဇံေႀကာ္ေတြကုိတထပ္ၿပီးတထပ္လွည့္ပတ္စားၿကတာေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မရ၇ွိႏုိင္တဲ႔အေငြ႔အသက္ေလးေတြေပါ႔ ဗ်ာ။အဲဒီေနာက္လုပ္ငန္းခြင္ထဲၿပန္၀င္ၿက၇ၿပန္ေရာ။ကြၽန္ေတာ္ကအရမ္းပဲတုိးတက္ခ်င္တဲ႔သူၿဖစ္ခ်င္တာ။ဒါေၿကာင္႔အသိပညာေတြကုိ၇ွာေဖြေနမိ တယ္။အိပ္ေ၇းေတြပ်က္၊လုပ္ငန္းခြင္မွာကုိယ္႔အာရုံကုိႏွစ္လုိ႔မ၇ဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ဒီေနရာမွာကုိယ္႔ကုိသုံးသပ္လုိက္ေတာ႔ငါအခုပညာလာရွာတာလား၊စီးပြားလာရွာတာလားလုိ႔ေပါ႔ေနာ္။ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္တယ္။စီးပြားေရးကပထမ၊အသိပညာေတြကဒုတိယဦးစားေပးေပါ႔ေနာ္။ေၿပာခ်င္တာ ထက္ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ပုိမွန္မယ္ဗ်။သူငယ္ခ်င္းေတြေရးထားတဲ႔ Blog ေတြ share ထားတဲ႔ ဗဟုသုတေတြကုိကြ်န္ေတာ္ကေလ့ လာၿပီး၊သူတုိ႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ကအခုခ်ိန္မွာဘာမွၿပန္မေပးဆပ္ႏိုင္တာကုိေၿပာတာပါ။ရွင္းရွင္းေၿပာ၇၇င္ဦးေႏွာက္ေဖာက္စားတယ္လုိ႔ေခၚၿက တယ္ေပါ႔ဗ်ာ။အခုခ်ိန္မွာဘာမွမလုပ္ေပးႏုိင္ေပမဲ႔ေနာင္တခ်ိန္မွာေတာ႔ၿပန္ေပးႏုိင္ရမယ္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ႔အသက္လည္းမငယ္ေတာ႔ဘူးေလ။လာမဲ႔ june ဆုိရင္အသက္(၂၆)ႏွစ္ရွိၿပီဗ်ာ။ကုိ႔ဘ၀ဟာလက္ဖ၀ါးလား၊လက္ဖမုိးလားဆုိတာကုိသဲကြဲေအာင္မလုပ္ႏုိင္ေသးဘူးဗ်။ၿဖစ္ရမယ္လုိ႔ဆုံး ၿဖတ္ထားတာကလက္ဖမုိး။အဲဒီအတြက္အခ်ိန္၊ေငြေၿကး၊ဇြဲလု႔ံလ၊၀ီရိယတို႔ေတြနဲ႔ၿပန္ေပးဆပ္ရမယ္ေလဗ်ာ....အရာရာကုိေလးေလးနက္နက္ ထားရေကာင္းမွန္းမသိခ႔ဲတဲ႔ကြ်န္ေတာ္ဟာအခုဆုိရင္တည္ၿကည္ေလးနက္မွုေတြနဲ႔ပဲေရွ႔ကုိခရီးဆက္ခ်င္ေတာ႔တယ္ဗ်။အဲဒီက၇လာမဲ႔အသီးအပြင္႔ ကခ်ိဳၿမိန္မယ္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္ယူဆတယ္။မိတ္ေဆြေတြကုိေၿပာခ်င္တာကစာအုပ္စာေပဖတ္ပါ၊ပတ္၀န္းက်င္ကုိေလ့လာပါ၊အရာရာကုိေလးေလးနက္ နက္နဲ႔လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ပါ။ထုိသုိ႔လုပ္ေဆာင္၇ာမွာလည္းမွားမွာကုိမေႀကာက္ၿကပါန႔ဲ။အမွားေတြဟာအမွန္တရားၿဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ေ၇ွ႔ေၿပး ေလးေတြပါ။သုညၿပီး၇င္တစ္ဆုိတာလာရပါတယ္။ႏုိင္ငံၿခားမွာအလုပ္လုပ္မယ္ဆုိ၇င္ကြ်န္ေတာ္တုိရဲ႔ၿမန္မာအေလ႔ေလးေတြကုိေဖ်ာက္ၿပီးေတာ႔ သူတို႔ေတြရဲ႔ဓေလ႔အတုိင္းပဲလုပ္ေဆာင္ပါ။အပုိ၊အလုိမ၇ွိေစပါနဲ႔။ေစတနာပုိရင္စိတ္ဆင္းရဲရမယ္၊လုပ္အားမွာ လုိရင္ကုိ႔ထမင္းအုိးေလးလွုပ္လိမ္႔ မယ္ေနာ္။သတိ၊သမာဓိ၊ပညာကုိလက္ကုိင္ထားၿကေပါ႔ဗ်ာ...ဒီအသိေတြဟာကုိယ္ေ၇ာ၊စိတ္ေ၇ာေပးဆပ္ၿပီးမွ၇လာတဲ႔ေလွကထစ္ကေလးေပါ႔ ဗ်ာကြ်န္ေတာ႔ဘ၀မွာကြ်န္ေတာ႔ကုိေကာင္းႏုိးရာရာလမ္းေၿကာင္းၿပေပးမဲ႔သူတေယာက္မွမ၇ွိခဲ႔ဘူး။အခုမွ မရဲ႔ေက်းဇူးေၿကာင္႔ blog ေတြမွာသူ ငယ္ခ်င္းေတြ၇ဲ႔အသိပညာေတြကုိေလ့လာခြင္႔၇ခဲ႔တယ္။စႏိုိးဆုိတဲ႔ေကာင္မေလးနဲ႔လည္းသူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ခဲ႔တယ္။သူကစာဖတ္၊စာေ၇းေတာ္ေတာ္ ၀ါသနာပါပုံပဲ။ကြ်န္ေတာ႔ မ အတုိင္းပဲ။သူတို႔ေရးတဲ႔စာေတြကုိဖတ္ရင္းေႀသာ္ငါေတာ္ေတာ္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းပါလားလုိ႔။ကုိေပးသူမဟုတ္ပဲ။ယူသူၿကီး ပဲၿဖစ္ေနရလုိ႔ေလ.....တေန႔ေန႔ေတာ႔အိမ္မက္ေတြကုိအေကာင္အထည္ေပၚလာမွာပါ။ယုံလည္းယုံၿကည္တယ္၊ၿဖစ္လည္းၿဖစ္၇မယ္။ကြ်န္ေတာ႔ကုိလမ္းၿပေပးတဲ႔ မမ နဲ႔သူငယ္ခ်င္းအားလုံးလုိ၇ာၿပည့္၀ၿပီးေတာ႔သက္ဆုံးတုိင္ေပ်ာ္၇ႊင္၇ပါေစလုိ႔ဒီေန၇ာကေနဆုေတာင္းေပးပါတယ္...ဘု ၇ား တ၇ား သံဃာ မိဘ ဆ၇ာေတြကုိေတာ႔ကြ်န္ေတာ္သြားေလရာမွာဦးေခါင္းထက္အၿမဲတမ္းထားတယ္ဗ်ာ........

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၅)

ဒီေန႔ေတာ႔စာေရးမွၿဖစ္မယ္ဆုိၿပီးရင္ထဲကသိမ္းထားတဲ႔ခံစားခ်က္ေလးေတြကုိဖြင္႔ခ်လုိက္ပါတယ္။ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္းတပတ္တေခါက္ကုိယ္ရဲ႔ကုိယ္ေတြ႔ေလးေတြကုိေရးမယ္ဆုံးၿဖတ္ထား လုိ႔ပါ။ကြ်န္ေတာ္ dollar(sin)350$ရင္းၿပီးေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔ကံကုိသိခဲ႔ရတယ္။ဒါေပမဲ႔ကြ်န္ေတာ္လက္ခံခဲ႔တယ္။ကံတရားကလတ္တေလာကြ်န္ေတာ႔ဘက္မွာမရွိေသးဘူးထင္တယ္။ အဲဒီေန႔ကေတြးမိတယ္က်န္ရွိေနေသးတဲ႔ေန႔ရက္ေတြမွာငါေရွ႔ကုိဘယ္လိုဘယ္ပုံနဲ႔ဆက္ေလွ်ာက္မလဲဆုိတာရယ္၊ဒီလုိေယာင္ခ်ာခ်ာဘ၀နဲ႔ပဲဘ၀ကုိနိဂုံးခ်ဳပ္မလားေပါ႔ေနာ္။အဲဒီမွာတင္အေၿဖရသြားတယ္ဗ်။ကံတရားကထြက္ေၿပးေနေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ကလည္းဥဏ္၊၀ီရိယသုံးၿပီးေတာ႔သူ႔ေနာက္ကုိလုိက္ဖုိ႔ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ုလိုက္တယ္။ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀တေလွ်ာက္ဒီေလာက္ခုိင္မာတဲ႔စိတ္ဓတ္မ်ိဳးတခါမွမၿဖစ္ဖူးဘူးဗ်ာ။ကုိယ္႔ကုိအံ့ေႀသာ္မိတယ္။ကြ်န္ေတာ႔မွာရည္ရြယ္ခ်က္ေတြရွိေသးတာပဲေပါ႔။ေရာက္ကုိေရာက္ရမယ္လုိ႔ဆုံးၿဖတ္လုိက္တယ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္ကသူမ်ားထက္ငါ IQ မနိမ္႔ပါဘူး။သူမ်ား ေတြေတာင္ၿဖစ္ႏိုင္ေသးရင္ငါကေရာဘာလုိ႔မၿဖစ္ႏုိင္ရမလဲ လုိ႔ေတြးမိတယ္။အဲဒါကြ်န္ေတာ႔ဗီဇဗ်။ၿဖစ္ႏိိုင္တဲ႔အရာတခုၿဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္။အဲမၿဖစ္ႏိုင္တဲ႔အရာတခုကုိေတာ႔ေခါင္းမာၿပီးေတာ႔ မၿကဳိးစားဘူး။ေနာက္ၿပီးဘ၀မွာလက္ဖမုိးပဲၿဖစ္ေအာင္ၿကုိးစားမယ္။လက္ဖ၀ါးေတာ႔မၿဖစ္ရေအာင္ၿကုိးစားမယ္ေပါ႔။သူငယ္ခ်င္းရဲ႔အယူဆေလးေပါ႔။ၿကုိက္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္လည္းအဲဒီလုိၿဖစ္ရမယ္ေပါ႔။ ဒီေရာက္မွရလာတဲ႔ဘ၀သင္ခန္းစာေတြကမနည္းွဘူးဗ်ာ။တေန႔တမ်ုုိဳးမရုိးႏုိင္ေအာင္ပဲ။စုံလုိ႔။တေန႔ တေန႔အစုံသုပ္ေတြကုိပဲေႀကာ္နဲ႔ေရာ၊ဘူသီးေၿကာ္နဲ႔ေ၇ာစားေနရတာ။တခါတေလ စိတ္မွာ ႈငွက္ဖ်ားေရာဂါရသလားေတာင္ေအာက္ေမ႔၇တယ္ဗ်။ဒါေပမဲ႔ လြယ္လြယ္န႔ဲအရွူံးမေပးတတ္တဲ႔အက်င္႔ေႀကာင္႔ပဲအဲဒီေရာဂါကသက္သာခြင္႔ရခဲ႔တယ္။စ လုံးမွာဆုိၿပည္ႀကီးတရုတ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿက ၇မယ္ဗ်။မ်ားေသာအားၿဖင္႔သူတုိ႔ေတြမွာ jelous ေလးေတြရွိႀကတယ္။လည္တာမွဂ်င္ေပၚကထုံးအတုိင္းပဲၿမင္ကုိမၿမင္ရဘူး။မနည္းႀကည္႔ယူရတယ္ဗ်။သူတုိ႔က ေပးလုိက္တဲ႔ lecture ေတြကကြ်န္ေတာ႔ရဲ႔စိတ္ကုိေၿပာင္းလဲေစတာဗ်။သူတို႔ေတာ္တယ္လုိ႔ေခၚရမွာေပါ႔။ဒီေနရာမွာေၿပာခ်င္တာကၿကည္ေနတဲ႔ေရအုိင္ဟာဆူးေၿငာင္႔၊ခလုတ္ေတြကုိၿမင္ေန၇သလုိမ်ိဳးပဲ စိတ္ကုိတည္ၿငိမ္ ေအာင္ထားၿပီးအရာအားလုံးကုိစူးစူးစုိက္စုိက္ၿကည့္တတ္မယ္ဆုိရင္သူတုိ႔ရဲအားသာခ်က္ေတြအားနည္းခ်က္ေတြကုိၿမင္ေတြ႔ရလိမ္႔မယ္ဗ်။ကြ်န္ေတာ္လည္းအဲဒီနည္းကုိက်င္႔သုံးေတာ႔သူတုိ႔ေတြရဲ႔ သေဘာထားေလးေတြ ေတြ႔လာရတာေပါ႔ဗ်ာ။ေကာင္းတာေလးေတြက...ပုိက္ဆံရွာတဲ႔ေနရာမွာ TOP ပဲဗ်။သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္းမနားမေနေငြရဖုိ႔ၿကုိးစားတယ္။ရလာရင္လည္းေကာင္း ေကာင္းစားတယ္။စုတယ္။ၿပီးေတာ႔ေလာကြတ္နည္းတယ္။ဥပမာ သူငယ္ခ်င္းလာ စားပါအုံး၊ေသာက္ပါအုံးလုိ႔တခြန္းမွမေၿပာဘူး။သူ႔ဟာသူစားတာပဲ။ေတာ္ရုံတန္ရုံတေယာက္နဲ႔ တေယာက္ကေရာရာေထြးေထြးသိပ္မရွိႀကဘူး။သူ႔ကုိတခုေကြ်းရင္သူကတခုၿပန္ေကြ်းတယ္။မိတ္ၿဖစ္ေဆြၿဖစ္ရယ္စားတာလို႔တခါမွမရွိဘူး။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ေကာင္းတာေလး ေတြကုိ ကုိယ္႔ဘ၀အတြက္ယူတယ္။အၿကုိက္ဆုံးကေတာ႔ေငြရွာတဲ႔ေန၇ာေလးေပါ႔။အ၇င္တုန္းကေတာ႔အခိ်န္ပုိရွိတယ္ဆုိရင္ ပ်င္းရင္ေရွာင္တယ္။မလုပ္ဘူးေပါ႔။သူတုိ႔ကုိကုိယ္က အၿပစ္တင္ေနေသးတယ္။ဒီေလာက္ပိတ္ရက္မယူပဲအလုပ္လုပ္တာဦးေႏွာက္ေတြေတာ႔ေခ်ာင္ေတာ႔မယ္လုိ႔သူတုိ႔အေပၚေတြးမိတာေပါ႔။အခုက်မွသူတုိ႔အေလ႔အထပါလားဆုိတာ သိလာရတာ။သူတို႔ကအေပၚယံပုိင္ဆုိင္မွုေတြကုိမက္ေမာၿကတယ္။singaporerian ေတြလည္းအတူတူပါပဲ။စကၤာပူမွာဘင္ဂလား၊မေလးရွား၊ဖိလစ္ပုိင္၊ၿပည္ႀကီးတရုတ္၊မေလး တရုတ္၊စကၤာပူလူမ်ိုဳး၊ၿမန္မာ စတဲ႔လူမ်ိဳးေတြရွိတယ္။ဘာသာစကားၿကေတာ႔မိခင္ဘာသာစကား၊mandrian(မန္ဒရင္း)နဲ႔တရုတ္စကားကုိအမ်ားဆုံးသုံးတယ္၊အဂၤလိပ္စကား ကေတာ႔ဒုတိယေပါ႔ေနာ္။မေလးတရုတ္ကစကားေၿပာရတာအဆင္ေၿပတယ္။ၿပည္ႀကီးတရုတ္က်ေတာ႔သိပ္အဆင္မေၿပဘူးဗ်။အလုပ္သမားခ်င္းအတူတူႏိွမ္ခ်င္ႀကတယ္။ကုိယ္ေတာင္အေနအတုိ တတ္လု႔ိမႏိွမ္ရဲဘူး။ေနာက္တခုကခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေၿပာခ်င္တာက professional ဆုိတဲ႔စကားလုံးေလးပဲဗ်ာ။စကားလုံးေလးက တုိတိုေလးပဲဗ်။MEANING ကေတာ႔အရမ္းနက္တယ္ ၿမန္မာလုိဆုိရင္ေတာ႔ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမွုေပါ႔ေနာ္။လူတေယာက္သူ႔အလုပ္မွာေအာင္္ၿမင္တယ္က်ရွုံးတယ္ဆုိတာ professionl အေပၚမူတည္တယ္လုိ႔ကြ်န္ေတာ္ၿမင္တယ္ဗ် ြကြ်န္ေတာ႔ခံယူခ်က္ကေတာ႔ PROFESSIONAL မွန္ရင္ လုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ကြ်မ္းက်င္မွုရွိရမယ္၊လုပ္ေဖာင္ကုိင္ဖက္ေတြအေပၚမွာစစ္သူႀကီးတေယာက္လုိမ်ိဴးစိတ္ဓတ္ထားႏုိင္ရမယ္ ဆရာေကာင္းၿဖစ္ခ်င္ရင္ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကေနာက္လုိက္ေကာင္းၿဖစ္ရတယ္...ဒါမွဆရာဆီကအေတြ႔အႀကဳံေတြရမွာေနာ္။ဘုရားေတာင္မွအမွိရွိမွပြင္႔တာ။ကုိယ္ကပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ေနတဲ႔အခါမွာကုိယ္႔ရဲ့အေနအထုိင္၊အေၿပာအဆုိကုိသတိထားရတယ္။ေနာက္တမ်ိဳးေၿပာရရင္ပါးရည္နပ္ရည္ရမွုေပါ့ဗ်ာ။ဒါေတြဟာလည္းအတုိင္းအတာတခုအထိေပးဆပ္ၿပီးမွသိလာရတဲ႔အသိေတြေပါ႔ဗ်ာ။ဒါ႔ေႀကာင့္မုိ႔လားမသိဘူးလြယ္လြယ္နဲ႔ဘယ္အရာကုိမွမလုိခ်င္ဘူး။အဲဒီအရာအတြက္တခုခုကုိေပးဆပ္ၿပီးမွပဲရယူခ်င္တယ္။တုိတိုေၿပာရင္ဘယ္အရာကုိမွအလကားမလုိခ်င္ဘူးဗ်။ဒီစိတ္ဓတ္ေတြဟာလည္းတရုတ္ေတြပဲသင္ေပးတာပဲေနာ္။မေကာင္းတာေလးေတြကေတာ႔မနာလုိမွုေလးေတြေပါ႔။သတိထားၿပီးေတာ႔သူတုိ႔နဲ႔အလုပ္လုပ္ေနရတာ။ေႀသာ္ေလာကမွာအလြတ္လပ္ဆုံးနဲ႔အၿပစ္ကင္း ဆုံးေတြၿဖစ္တဲ႔ ကေလးဘ၀နဲ႔ ေက်ာင္းသားဘ၀ကုိသတိရလုိက္တာဗ်ာ.... ေနာင္တဆုိတဲ႔အရာကုိေတာ႔လုံး၀ပဲခ်ိတ္ပိတ္တားပါတယ္။ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာအေကာင္းဆုံးၿဖစ္ ေအာင္လုပ္မယ္ အၿမင္မေတာ္တာေလးေတြရွိ၇င္တည္႔မတ္ေပးသြားမယ္.....အဲၿပီးရင္ေတာ႔.......... ဒီေန႔ကေတာ႔ဒီေလာက္ပဲဗ်ာ။ေနာက္ေန႔ေတြႀကရင္ပိတ္ရက္မရွိပဲအခ်ိန္ပုိဆင္းရမွာ.......ခ်မ္းသာမွုကုိရွာေဖြမယ္ဆို၇င္ ကလားလုိစု၊တရုတ္လိုရွာ၊ကြ်န္ေတာ႔လုိမပ်င္းၿကနဲ႔ေပါ႔ေနာ္ ဟဲဟဲ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔မပ်င္းေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ....စိတ္သစ္၊လူသစ္၊ဘ၀သစ္နဲ႔လူသားေလးတေယာက္ေပါ႔ေနာ္ ၊

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၄)

ကြ်န္ေတာ႔စိတ္ထဲမွာရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိေနတာနဲ႔ပဲ စာေရးမိတယ္။အခ်ိန္လည္းရတယ္ဆုိေတာ႔ေပါ႔ေနာ္။ ဟုိတေန႔က good fridayကစကာၤပူတခုထည္းမဟုတ္ဘူးဗ်ာ။international ေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ကဒီတႏိုင္ငံပဲထင္ထားတာ။ အဲဒီ good friday ဆုိတာက ကရင္လူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ့ရုိးရာဗ်။ ဘုရားသခင္က လူသားေတြအၿပစ္ေဆးေႀကာဖုိ႔အတြက္ လက္၀ါးကပ္တုိင္ ေပၚမွာ အသက္ေပးၿပီး ေဆးေႀကာေပးခဲ႔တယ္။အဲဒီလုိနဲ႔သုံးရက္ေၿမာက္ေန႔မွာပဲရွင္သန္ထေၿမာက္တယ္။အဲဒါကုိအမွတ္ရတဲ႔အေနနဲ႔ သတ္ မွတ္ထားတဲ႔ေန႔ကေလးၿဖစ္တယ္။အဲဒီေန႔မွာ ဆုေတာင္းႀက၊ေပ်ာ္ႀကပါးႀကေပါ႔ေနာ္။ဒီမွာကေတာ႔showပြဲေတြ၊ေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္တုိ႔က်င္းပ ႀကတာေပါ႔ဗ်ာ။ဒီေန႔ကေတာ႔ sambawang မွာ ၿမန္မာတုိ႔ရဲ့ရုိးရာပြဲေတာ္ၿဖစ္တဲ႔ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကုိက်င္းပၿကမယ္တဲ႔။အခုဆုိရင္စေနၿက ေလာက္ၿပီ၊ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔မသြားၿဖစ္ဘူး။ေနာင္ႏွစ္ႀကမွပဲသြားကဲေတာ႔မယ္။ကြ်န္ေတာ္ကရတဲ႔အခ်ိန္ေတြကုိကြ်န္ေတာ႔ရဲ့မုိ္က္ၿပစ္ေတြကုိ ေဆးေႀကာဖုိ႔အတြက္အခုိက္တန္႔ေလးေတာ႔အသုံးခ်ရဦးမယ္ေလ။ၿဖစ္ခ်င္တာေတြကုိသည္းခံၿမိဳသိပ္ၿပီးေတာ႔ၿဖစ္သင္႔တာေတြကုိဦးစားေပးေနရတယ္ဗ်။ေနာက္တခါမမွားေအာင္ေပါ႔ဗ်ာ။ကုိ႔ဘ၀တြက္၊မိဘအတြက္နဲ႔ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ေပါ႔ဗ်ာ။အဲဒီေနရာမွာခင္ဗ်ား တုိ႔ကုိေၿပာခ်င္တာေလးရွိတယ္ဗ်။အဲဒါကလည္းေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ပါဘူး။သီ၀၇ီနဲ႔၊လက္ေတြ႔က်မွုေပါ႔ဗ်ာ။အဲသီ၀ရီဆုိေတာ႔စာအုပ္ေတြပါ လာတာေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္လည္းသုတ၊ရသစတဲ႔စာေပေတြကုိဖတ္ပါတယ္။သုတစာေပကေတာ႔ဗဟုသုတကုိေပးတာေပါ႔။ရသစာေပက ႔႔႕ေတာ႔ကုိယ္စိတ္ဓတ္က်တဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာကုိယ္႔ကုိ အားေပးတဲ႔စာေပေတြေပါ႔ဗ်ာ။ရသစာေပမွာေဖာ္ၿပထားတဲ႔အေႀကာင္းအရာေလးေတြက ေကာင္းႀကပါတယ္။ဒါေပမဲ႔အႀကာင္းအရာတုိင္းကုိလက္ေတြ႔ကြ်န္ေတာ္မက်င္႔ၿကံႏိုင္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ဥပမာဆုိရရင္မိမိဘာသာမိမိစိတ္ခ်မ္း သာေအာင္ေနတတ္ရမယ္။စိတ္ဆင္းရဲတယ္၊စိတ္ညစ္တယ္လုိ႔ေအာ္ေနတဲ႔လူေတြဟာ သူတုိ႔ေတြက စိတ္ကုိမထားတတ္ႀကဘူးေပါ႔ေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္အဲဒီစာစုေလးေတြကုိစဥ္းစားတယ္။ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ႏွုိင္းၿပီးေတာ႔ေပါ႔ေနာ္။သူမ်ားေတြရဲ့ဘ၀ေတြကုိလည္းစာနာပါတယ္။ဇိီ၀ရွိတဲ႔ လူသားတုိင္းရဲ႕ဘ၀ေတြဟာမ်ဥ္းေၿဖာင္႔တေႀကာင္းလုိေတာ႔ဘယ္ေၿဖာင္႔စင္းတူညီၿကမလဲေနာ္။ဒါေၿကာင္႔ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀လုိ႔သုံးထားတာေပါ႔ဗ် ႊႊကြ်န္ေတာ္လည္းေသြးနဲ႔သားနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔လူသားတေယာက္ပဲေလ။အပ္နဲ႔အသားကုိထုိးရင္နာက်င္မယ္။ႏွလုံးသားကုိ ဆိတ္ရင္နာတယ္။ဓားနဲ႔ထုိး၇င္ေတာ႔ေကာင္းကင္ဘုံုကုိတက္ၿပီေပါ႔ေနာ္။ဒီေနရာမွာလည္း ဘႀကီးေတာ္ဘုရင္႔ေနာင္ၿကီးကေတာ႔ၿခြင္းခ်က္ ေပါ႔ဗ်ာ။အသားကုုိအပ္နဲ႔ထုိးတာကကုရလြယ္တယ္။ေပ်ာက္ကင္းၿမန္တယ္။ႏွလုံးသားကုိအပ္နဲ႔ထုိးရင္ေတာ႔ ႏွလုံးသားကေသြးထြက္ၿပီး ေတာ႔ ေသြးတိတ္ဖုိ႔လည္းမလြယ္ကူဘူး။ေပ်ာက္ဖုိ႔ဆုိရင္အခ်ိန္ဆုိတဲ႔သမားေတာ္ႀကီးနဲ႔ကုစားမွရတာ။ဒါေတာင္ကြ်န္ေတာ႔ႏွလုံးသားမွာအပ္ ေပါက္ထားတဲ႔အမာရြတ္ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ဒါေတြေပးတဲ႔သူေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္နားလည္မွုေပးႏုိင္တယ္။ဒါေပမဲ႔ေမ့လုိ႔ရမွာမဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။ၿပီးေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ဟာဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးလည္းမဟုတ္ဘူး။သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္စင္ၿကီးလည္းမဟုတ္ဘူး။ေလာကီ ထဲကလူသားေတြနဲ႔အတူဘ၀ဆုိတဲ႔အခ်ိန္စက္၀ိုင္းၿကီးထဲမွာလည္ပတ္ေနရတဲ႔သူတေယာက္ပါ။အဲဒီစက္၀ိုင္းၿကီးထဲမွာပဲေလာကဓံရွစ္ပါးကုိ ၿက့ံၿက့ံခံရင္းေလွ်ာက္လွမ္းေနရတဲ႔သူပါ။ဒါေႀကာင္႔ ေပ်ာ္စရာေတြ႔ရင္ေပ်ာ္မယ္၊ငုိစရာေတြေတြ႔၇င္ငုိလုိက္မယ္ဗ်ာ။အၿမဲတမ္းႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာ ေနရင္ဘယ္ေကာင္းမလဲ။၀မ္းနည္းစရာေလးလဲပါအုံးမွဗ်။အၿမဲတမ္းႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ စိတ္ထားႏုိင္ဖုိ႔ဆိုတာကြ်န္ေတာ႔အတြက္ေတာ႔ တကယ္မလြယ္ကူဘူးဗ်။အေပၚမွာဆုိခဲ႔ၿပီးတဲ႔အတုိင္းပဲကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးကေလာကုတ္တရာကမဟုတ္ေတာ႔စိတ္ကုိသိပ္မခ်ဳပ္တည္းႏုိင္ဘူး။ ငုိစရာရွိရင္ငုိခ်လုိက္တယ္။စိတ္ဓတ္က်ေလာက္ေအာင္ေလၿပင္းတုိက္ခတ္လာၿပီဆုိလည္းအခုိက္တန္႔ေတာ႔ခံစားလုိက္တယ္။ၿပီးရင္မတ္မတ္ ရပ္ႏိုင္ေအာင္ၿပန္ႀကဳိးစားတယ္။ဒီႏိုင္ငံမွာက စိတ္ဓတ္ကုိၿပတ္သားရတယ္။စိတ္ထားတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားေန၇င္္ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀ကစင္ေပၚကုိ တသက္လုံးမေရာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ပရိတ္သတ္ဘ၀၊အမ်ားကမရွိသုံးဘ၀ကေတြကေနတတ္မွာမဟုတ္ေတာ႔ဘူးဗ်။ဆုိခ႔ဲၿပီးတဲ႔အတုိင္းပဲကြ်န္ေတာ္ဟာဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးလုိေတာ႔မက်င္႔ၿကံႏိုင္ဘူးေပါ႔ေနာ္။ဒါေပမဲ႔ဘ၀နဲ႔ရင္းၿပီးေတာ႔အာမခံခ်က္တခုေတာ႔ရွိတယ္။ကြၽန္ေတာ႔ေႀကာင္႔ သူတပါးစိတ္မဆင္းစဲေစရရဘူး၊သူမ်ားထမင္းအုိးကုိမခြဲဘူး၊သူမ်ားမ်က္ရည္က်ၿပီးမွရတဲ႔ထမင္းတလုတ္ကုိကြ်န္ေတာ္ဘယ္ေတာ႔မွမစားဘူး အငတ္ခံလုိက္မယ္၊ကုိယ္ခံစားခဲ႔ရသလုိသူတပါးအေပၚအဲဒီလုိမ်ိဴးခံစားခ်က္မေပးဘူး၊မရွိဆင္းရဲသားေတြကုိေပးကမ္းမယ္၊အကူအညီလုိတ႔ဲ လူေတြကုိအကူအညီကုိေပးမယ္၊ဥဏ္ပညာအရာမွာအေမွာင္ထဲေ၇ာက္ေနတဲ႔ကေလးေတြကုိတတ္ႏိုင္တဲ႔ဘက္ကအလင္းေ၇ာင္ထြန္းညွိေပး ယ္။အဲၿပီး၇င္ေတာ႔တရားရွာေတာ႔မယ္ဗ်ာ။အဲဒီအခ်က္ေတြက ကြ်န္ေတာ႔ႏွလုံးသားထဲမွာမ်ဳိေစ႔ခ်ထားတ႔ဲအခ်က္ေတြပါပဲ။အဲဒီ္္အပင္ေလးရွင္ သန္လာဖုိ႔အတြက္ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားရဦးမယ္။ဘယ္ေလာက္ပဲအတားအဆီးေတြရွိပါေစဗ်ာ။စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာခံႏုိင္ရည္ေတြကုိ ဒီထက္ပုိၿပီးေတာ႔စြမ္းအားရွိေအာင္အားထုတ္ရဦးမွာ၊အဲဒါေႀကာင္႔သီအုိရီဆုိတာ လမ္းညႊန္ခ်က္တခုပဲဗ်။လက္ေတြ႔က်မွုမရွိဘူးဆုိရင္အလ ကားပဲ။အခ်ိန္ၿဖဳန္းယံုပဲရွိမယ္။အဲလက္ေတြ႔က်ၿပီးသီအုိရီမရွိၿပန္ရင္လည္းစနစ္မက်ၿပန္ေ၇ာ။ေသေသသပ္သပ္အနာအဆာမ႔ဲအဆုံးသတ္ခ်င္ရင္ေတာ႔အၿပန္အလွန္မွီခုိေနၿကရတယ္ဗ်။ဆုိေတာ႔ကာအရာအားလုံးကုိဘုရားရွင္ေဟာထားတဲ႔အတုိင္းအလယ္လတ္လမ္းစဥ္ကုိက်င္႔သုံးတာပဲေကာင္းတယ္ေနာ္။ခင္ဗ်ားတုိ႔ေနာက္တခုေၿပာခ်င္တာကေက်းဇူးတ၇ားေပါ႔ေနာ္။လူေတြသိထားကေတာ႔ေက်းဇူးရွိရင္ေက်းဇူးဆပ္ ရမယ္။တခ်ိဳ႕ေသာသူေတြကသတိေတာင္မရၿကဘူး။တခိ်ဳ႔ႀကေတာ႔လည္းသူၿပဳဖူးတဲ႔ေက်းဇူးေတြကုိခုတုံးလုပ္ၿပီးကုိယ္ေရးကုိယ္တာအတြက္ အသုံးၿပဳၿကတယ္။ေက်းဇူးဆုိသည္မွာ၊ေႀကြးၿမီဆုိတာႏွင္႔မတူသည္႔အေလွ်ာက္ေႀကြးကဲ႔သုိ႔ၿပန္ဆပ္ၿပီးေၿကႏုိင္သည္႔အမိ်ဴးမဟုတ္ဟူေသာသေဘာသက္ေ၇ာက္မည္ထင္ပါသည္တဲ႔။စာေရးဆရာတေယာက္ရဲ႔အေတြးေလးပါ။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ႀကိဳက္တယ္။ကဲေတာ္ေသးၿပီ ကြ်န္ေတာ႔အတြက္စာေ၇းတယ္ဆုိတာခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ေ၇းရတာပုိႏွစ္ၿခိဳက္တယ္ေလ။လူသားအားလုံးက်န္းမာၿပီးေတာ့လုိအင္ေတြလည္း ၿပည္႔ေၿမာက္က်ပါေစ။အခုအခ်ိန္မွာကြ်န္ေတာ႔ရဲ့ၿကမ္းတမ္းတဲ႔စိတ္ေတြဟာတၿဖည္းၿဖည္းေပ်ာ႔ေၿပာင္းလာေနတယ္ဗ်။ခ်စ္မေႀကာင္႔ထင္တယ္မေရ။

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀နဲ႔ကြ်န္ေတာ႔အၿမင္(၃)

ဒီေန႔ေသာႀကာေန႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အလုပ္ပိတ္တယ္ဗ်။April ပထမအပတ္ရဲ့ေသာႀကာေန႔ဟာစကာၤပူႏိုင္ငံရဲ့ good friday ေန႔ ၿဖစ္လုိ႔ပါပဲ။ဘာၿဖစ္လုိ႔ဒီလုိသတ္မွတ္ထားတာလဲလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္လဲမေမးရေသးဘူး။ေနာက္မ်ားမွပဲေဖာ္ၿပေပးပါမယ္။ကြ်႔န္ေတာ္ဒီေ၇ာက္ၿပီးသိပ္ မႀကာခင္မွာပဲ ခင္ဗ်ား့တုိ႔ကုိေၿပာဖူးတဲ႔ TBELC Speaking class မွာ ကြ်န္ေတာ္ေန႔တုိင္း သူ႔ရဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိုိခုိးႀကည္႔ၿပီး တဘ၀လုုံးခ်စ္ရမယ္႔ မိန္းကေလးဆီးကုိ mail ပုိ႔လုိက္တယ္.သူ႔ account ကုိ ကြ်န္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲ နဲဲ႔ႀကံထားဖန္ထားရတာဗ်။ အရင္တုန္းက online ေပၚအၿမဲတမ္း မတက္ႏိုင္ဘူး။တက္ရေကာင္းမွန္းလည္းမသိဘူးေပါ႔ေနာ္။ပုိက္ဆံအခက္အခဲလည္းပါတာေပါ့။ အခုဒီဘက္စကၤာပူၿကေတာ့ internet ကြန္ရက္တခုတည္ေဆာက္ရတာ လြယ္ကူသြားတယ္ဗ်။အဲဒီ ၀န္ေဆာင္မွုကုိေပးတဲ႔ companyေတြလည္းအမ်ားႀကီး။ဥပမာsingtel,starhub။ပထမတုန္ကေတာ႔ကြ်န္ေတာ္ပုိက္ဆံကုိေခြ်တာေနေသးတာေပါ႔။သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူကအတင္းတိုက္တြန္းေတာ႔မွပဲ(broadband)ကြန္ရက္တခုတည္ေဆာက္ၿဖစ္ေတာ႔တယ္။အဲဒီေတာ႔မွပဲအင္တာနက္ရဲ့ေကာင္းက်ုဳိးကုိသိလာေတာ႔တယ္။ သူ(ခ်စ္သူ)က ကြ်န္ေတာ႔ရဲ့gtalkinvitationကုိလက္ခံလုိက္တယ္။ကြ်န္ေတာ္ေမးလ္ေတြမၿပတ္ပုိ႔မွပဲ သူဆီကသူ႔ရဲ့ blog လုိ႔ေခၚတဲ႔ သူ႔အေႀကာင္းေရးထားတဲ႔ လိပ္စာေလးကုိ share တယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္လဲ blog တခုတည္ေဆာက္လုိက္တယ္ဆုိပါေတာ႔။သူ႔ဆီကုိပုိ႔တဲ႔ေမးလ္ေတြကေတာ႔ကြ်န္ေတာ႔ရဲ့စိတ္ဆင္းရဲရမွု၊အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ရလာတဲ႔ႏွလုံးသားဒဏ္ရာေတြဒဏ္ခ်က္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။ဘယ္ေတာ႔မွေပ်ာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေတာ႔တဲ႔အမာရြတ္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ႔နားမွာဒိီေ၀ဒနာကုိ မွ်ေ၀ခံစားေပးမဲ႔သူတေယာက္မွမရွိဘူးေပါ႔ဗ်ာ။အဲဒီေတာ႔သူ႔(ခ်စ္သူ)ဆီပဲ ေၿပးရတာေပါ႔ဗ်ာ(ေမးလ္)။သူပဲနားေထာင္ေပးမဲ႔သူရွိတာ။က်န္တဲ႔သူေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္မယုံခ်င္ဘူး။ယံုလည္းမယံုရဲဘူးေပါ့ေနာ္။ေနာက္ေက်ာကုိဓားနဲ႔ထုိးခံရမွာဆုိးလုိ႔ပါ။တခါကလည္း ထုိးခံရဖူူးတယ္ေလဗ်ာ။သူ႔ကုိလည္းခြင္႔ထားရေသးတယ္။မင္းရဲ႔ နားေလး ကြ်န္ေတာ႔ကုိခဏေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ငွားေပးပါလုိ႔ေပါ႔ေနာ္။ အထူးသၿဖင္႔သူငယ္ခ်င္းလုိ႔ဘြဲ႔ထူးေတြခံယူထားတဲ႔သူေတြေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္တဖက္သတ္ရင္လည္းၿဖစ္ေနရမွာေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀တ ေလွွ်ာက္မွာသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးရီအားထက္ငုိအားသန္ခဲ့ရတာအမွန္ပဲဗ်။အဲဒါေႀကာင္႔သူငယ္ခ်င္းလုိ႔ေခၚလာခ႔ဲရင္အရမ္းပဲေႀကာက္တယ္။သူ(ခ်စ္သူ)က်ေတာ႔အဲဒီလုိမဟုတ္ဘူးဗ်။သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကTBELC speaking class ကဆုိေတာ႔ သူ႔အေႀကာင္းအမ်ားႀကီး မသိေပမဲ႔ စိတ္ဓတ္ေလးေတာ႔အနည္းအက်ဥ္းသိတယ္။သူက ကရင္လူမဴိး ဗ်။ကြ်န္ေတာ႔အေမကလည္းကရင္လူမ်ုဳိးပဲေလ။သူ႔ကုိေတာ႔ ယုံႀကည္တယ္ေလ။သူက ဓားနဲ႔ ရင္ဘတ္ကုိထုိးမယ္ဆုိလည္းကြၽန္ေတာ္ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ကုိ အထုိးခံရဲတယ္။ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ႔ သူကကြၽန္ေတာ႔ရဲလမ္းၿပ စႏိုးဧကရီေလးတပါးမို႔လုိ႔ပါ။သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္တခါမွ အင္တာနက္မွာမေတြ႔ၿဖစ္ႀကဘူး။ေတြ႔ရင္လည္းကြ်န္ေတာ႔ရင္ ခုန္ေနလုိ႔ဘာေၿပာရမွန္းမသိဘူး။တေခါက္ကသူ online ေပၚေ၇ာက္ေနတာကြၽန္ေတာ္မသိဘူးဗ်။ကြ်န္ေတာ္လည္းonline ေပၚတက္ လာေရာသူက line ကုိပိတ္လုိက္တယ္ဗ်။ဒါေပမဲ႔မေကာင္းတတ္လုိ႔ထင္တယ္ ၿပန္ဖြင္႔လုိက္တယ္။သူ busy ၿဖစ္ေနတယ္။အဲဒါနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္လည္းပဲႏွုတ္မဆက္ၿဖစ္ေတာ႔ဘူး။ႏွုတ္လည္းမဆက္ရဲဘူးဗ်။သူက ေဒါသႀကီးတယ္ေလ။တေခါက္ကေတာင္ သူ႔ကုိေမးေတြဘာ ၿဖစ္လုိ႔ပုိ႔ေနရတာလဲ....မင္းဘယ္သူလဲ....မင္းကုိငါမသိဘူး.......ငါ႔တပည္႔ဆုိရင္ be samart ၿဖစ္ပါတဲ႔။ကဲ...အဲဒါသာ ႀကည္႔ေတာ႔။ကြ်န္ေတာ္မ်ားေလ ရင္ထဲက ဘုရားတသသနဲ႔ေပါ့။အခုထက္ထိ ကြ်န္ေတာ႔ကုိ အသိမွတ္မၿပဳေသးဘူးဗ်။ဒါေပမဲ႔ရင္ထဲက ေက်နပ္တယ္။ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ႔ သေကာင္႔သားက သူ႔အတြက္ဆုိ ေပးဆပ္မွုဘက္ကပဲေနမယ္။သူက အခုဆုိရင္ ဘယ္ရင္ခြင္မွာရွိေနမ လဲေတာ႔မသိဘူး။မေတြ႔ရတာ(၁၀)ႏွစ္ေတာင္ႀကာသြားၿပီ။ ပဲဗ်။ သတိရတယ္ Kato paphos cyprus က ႏွင္းဧကရီေရ.................စကာၤပူမွာ business is business,friend is friend ဆုိတဲ႔ ေဆာင္ပုဒ္ေလးကုိလက္ကုိင္ထားရမယ္ေရာင္းရင္းတုိ႔ေ၇။ေစတနာပုိလုိ႔ကေတာ႔ေ၀ဒနာ ေတလွွ်ံ ၿပီလုိ႔သာမွတ္ထားႀကေ၇ာင္းရင္းတုိ႔ေရ။ကုိယ္ေတြ႔ေလးကုိ share လုိက္ပါတယ္။ဆက္လက္ေဖာ္ၿပသြားပါဦးမည္.....

ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀စာမ်က္ႏွာ (၂)

ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔သိပ္ေနမေကာင္ဘူးဗ်၊ဒါေပမဲ႔ေရးမွျဖစ္မွာ။ ကြ်န္ေတာ္ စင္ကာပူ မွာစတင္ၿပီးေတာ႔ေၿခခ်တယ္ေပါ႔ေနာ္။ညတုိင္းအိပ္မရဘူး။အိပ္ရာအေၿပာင္းလဲေၿကာင္႔လုိ႔ေတာ႔ထင္တာပဲဟဲဟဲ .ညတုိင္းအိမ္ကုိလြမ္းေနမိတယ္။ဒါေပမဲ႔ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ေၿဖသိမ္႔ခဲ့တယ္။ေႀသ္ာငါဒီကုိလာတာ ပုိက္ဆံလာရွာတာပါလားလုိ႔ေပါ႔ေနာ္ ကြ်န္ေတာ္စစအလုပ္ဆင္းေတာ႔ တရုတ္ေတြနဲ႔ေတြ႔တာပဲ။အဲဒီမွာျပသာနာစတာပဲဗ်။language လုိ႔ေခၚတဲ႔ဘာသာစကားေပါ႔ေနာ္။သူတုိ႔ကမိခင္ဘာသာစကားအတုိင္းပဲသုံးတာေပါ႔ေနာ္။second language(ENGLISH)ကုိမသုံးႀကဘူး။သူတုိ႔အစုိးရကုိယ္တုိင္ကုိက သူတုိ႔ဘာသာစကားကုိပဲ local လုပ္ထားႀကတာတဲ႔။ဒါေႀကာင္႔မ်ားေသာအားၿဖင္႔သူတုိ႔ေတြက အဂၤလိပ္လုိစကားမေၿပာတတ္ၿကဘူး။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကလဲတရုတ္စကားမေၿပာတတ္။အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကပဲ တရုတ္စကားအေၿခခံကုိေလ႔လာရတာေပါ႔ဗ်ာ။စာအုပ္ေတြရွာွဖတ္ရတာေပါ့။အဲဒိီမွာလည္းၿပသာနာက စေတြ႔ၿပန္ေရာ။ဘယ္မွာတရုတ္စကားၿပန္စာအုပ္ရမလဲေပါ့ေနာ္။ကုိယ္ကလည္းဘယ္မွမသြားတတ္မလာတတ္ဆုိေတာ႔။အဲဒီမွာအတူတူပါ ၿကတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကပဲ pennsula plaza လုိ႔ေခၚတဲ႔ ၿမန္မာရြာေလးမွာ အဲဒီစာအုပ္ကုိသြား၀ယ္ရတယ္။စင္ကာပူမွာ မိတ္ေဆြ၊အသိ၊ေဆြမ်ိဴးသားခ်င္း၊မွီခုိရာမရွိတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ဟာ လူမ်ိဳးစုံနဲ႔ၿကုံၿပီးေတာ့သင္ခန္းစာမ်ိဳးစုံရၿပန္တာေပါ႔ဗ်ာ။ ကုိယ္ေနမေကာင္းရင္ကုိ႔ယ္ဘာသာကုိယ္ပဲၿပဳစုရတာ။အိမ္မွာလုိမိဘေတြကဟုိေဆးေလးေသာက္ပါလားဟဲ႔၊ဒီေဆးေလးေသာက္ပါလားဟဲ႔ (အေမ႔ရဲ့လက္သုံးစကားေလး)လုိ႔ေၿပာမဲ႔သူတေယာက္မွမရွိ။အလုပ္မွာစိတ္ရွုပ္စရာေတြၿကုံလာၿပန္လုိ႔ကုိယ္႔ကုိအားေပးမဲ့သူတေယာက္မွမရွိ။ဘာအတြက္နဲ႔ငါဒီကုိလာရသလဲဆုိတာေတြးၿပီး အားၿပန္တင္းၿပီးၿပန္မတ္မတ္ရပ္ခဲ႔တယ္ဗ်။အဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိေၿပာစရာရွိတာကဘယ္အလုပ္မဆုိမလုပ္ဘူးဆုိရင္လဲမလုပ္နဲ႔အဲလုပ္မယ္လု႔ိဆုံးၿဖတ္ၿ႔ပီးသြားရင္လည္း ေစတနာထားၿပီးေတာ႔ လုပ္ဗ်။အဲဒီအက်ဳိးေပးကုိခင္ဗ်ားတုိ႔တေန႔ၿကသိလာလိမ္႔မယ္။အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ပဲဘ၀နဲ႔လူသားေတြရဲ႕အႀကာင္းကုိတၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔သင္ယူခြင္႔ ရေတာ႔တယ္ဗ်။တၿဖည္းၿဖည္းနဲရင္႔က်က္ခြင္႔ရလာတယ္။လူသားေတြကုိေတာ႔ဘယ္သူေကာင္းတယ္၊ဘယ္သူကမေကာင္းဘူးလုိ႔ေတာ႔ဒီအခ်ိန္မွာမေၿပာလုိေတာ႔ဘူးဗ်။ေတြ႔ရင္ေခၚလုိက္၊ေမးရင္ထူးလုိက္ေပါ႔ေနာ္။ကုိယ္ကသူမႀကိဳက္တာေတြမလုပ္နဲ႔၊သူ႔ကုိလည္းကုိယ္မၿကုိက္တာေတြကုိမလုပ္ေစနဲ.။ဒါဆုိရင္အလုပ္မွာေရာလက္ေတြ႔ဘ၀မွာေရာေပ်ာ္ရတာေပါ႔။္ာလုပ္၊တေယာက္ကလည္းသူလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနၿကရင္ လူမွု၀န္းက်င္လုိ႔ေခၚတဲ႔အ၀န္းအ၀ိုင္းေလးကဘယ္စုိၿပည္လွပေတာ႔မလဲေပါ႔ဗ်ာ၊ဒါေပမဲ႔ကုိယ္႔ရည္ရြယ္ခ်က္၊ကုိ႔ပန္းတုိင္ကုိေတာ့ ဘ၀ဆုိတဲ႔ခေရာင္းလမ္းေပၚမွာေလွ်ာက္ႀကရင္း မေမ႔ေပ်ာက္ေစနဲ႔႔ေနာ္။အေဖနဲ႔အေမကုိလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္.စိတ္ကလည္းအၿမဲတမ္းကန္ေတာ႔ေနပါတယ္။မိဘေတြဟာအရမ္းသနားဖုိ႔ေကာင္းတယ္။သူတုိ႔ရဲ့သားသမီးေတြအတြက္ေန႔ရွိသေရြ ေသာကေတြ၊ေမာဟေတြ၊ေဒါသေတြြကုိ သူတုိ႔ရဲ႔သားသမီးေလးေတြလူပုုုံအလယ္မွာမ်က္ႏွာတင့္ဖုိ႔အတြက္နဲ႔လဲလွယ္ေနရတာ။ကြ်န္ေတာ႔မိဘလည္းအပါအ၀င္ေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္လည္းအဲဒါေတြကုိအေႏွွးနဲ႔အၿမန္အဆုံးသတ္ေပးပါမွာ။ကြ်န္ေတာ႔ညီေလးကုိလည္းအၿမဲတမ္းonline ကေနဆုံးမတယ္။ဘ၀မွာ ကုိယ္႔ကုိယ္ယုံႀကည္မွု၊စိတ္ဓတ္ခံႏိုင္ရည္၊စူးစမ္းေလ႔လာမွု၊ကုိယ္႔ေၿခေထာက္ေပၚကုိယ္ရပ္တည္ႏုိင္ရမယ္၊ေတာ္ရုံတန္ရုံသူမ်ားကုိအားမကုိးရဘူးေပါ႔ေနာ္၊အားကုိးခဲ့ရင္လည္းသူတုိ႔ရဲ႕ေတာင္းဆုိမွုေတြကုိလည္းကုိယ္႔ဘက္ကၿပန္ေပးႏိိုင္ရမယ္ေပါ႔ေနာ္စသည္ၿဖင္႔ေပါ.။ဒါေပမဲ႔ ဒီသေကာင္႔သားက အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြကုိေပါ႔ေပါ႔စစလုပ္ေနတယ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ဒင္းေနႏွင္႔အုုုုုုုုုုုုုုံးေပါ႔ကြာ။ေၿပာမယုံၿကုံမွသိမယ္ေလလုိ႔ေတြးရင္းနဲ႔ေပါ႔ေလ.........။လူတေယာက္ကုိပုံေဖာ္ရတာမလြယ္ဘူးဗ်။အထူးသ ၿဖင္႔လူငယ္ေတြကုိဗ်။အင္းေလကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္။ကိုယ္ေတြလူငယ္ဘ၀တုန္းကလည္းဒီလုိပဲေလ။မိဘကဒီလိုဆုိ ကိုယ္ေတြကဒီလုိ။ေဟာအခုေတာ႔သိၿပီေလ။သူတုိ႔စကားေတြဟာ ဘ၀တခုရင္းၿပီးမွရလာတာပါလားလုိ႔။ဒါေပမဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ႔မွေနာင္တဆုိတဲ႔စကားကုိ ကြ်န္ေတာ႔ဘ၀မွာမသုံးဘူး။မလုပ္ခင္ကလည္းစဥ္စားတယ္။ဆုံးၿဖတ္ၿပီးသြားရင္လည္းအဲဒီအလုပ္ေပၚမွာေကာင္းသည္ၿဖစ္ေစ၊ဆုိးသည္ၿဖစ္ ေစ ဆုုံးထိတုိင္ေအာင္ ေလွွ်ာက္မယ္လုိ႔ဆုံးၿဖတ္ထားတယ္ဗ်။ကဲ ေတာ္ေသးၿပီ ၇ာသီဥတုကလည္းေအးလုိ႔(ပန္ကာဖြင္႔ထားၿခင္း)

ကြ်န္ေတာ႔အေတြးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ႔ ဘ၀တေလွ်ာက္ခံစားခ်က္မ်ား(၁)

 ကြ်န္ေတာ႔နာမည္ၿပည့္ၿငိမ္းေအာင္လို႔ေခၚပါတယ္။အေဖဦးေမာင္ေမာင္ထြန္း၊အမိေဒၚ၀င္း၀င္းမာၿဖစ္ပါတယ္။အေဖနဲ႔အေမဟာအရမ္းရုုိးတယ္။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာငယ္ငယ္တုန္းကအရမ္းဆင္းရဲတယ္။အေဖ
ရဲ့လစာေလးပဲမီွခုိရတာကုိး။အဲဒီတုန္းကကြ်န္ေတာ္က(၁၀)တန္းေက်ာင္းသားေပါ႔ဗ်ာ။တေန႔မုန္႔ဖုိး(၂၀၊၁၅)က်ပ္ရတယ္ေပါ႔။အဲဒီေနာက္(၁၀)တန္းေအာင္ၿပီးေတာ႔ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားေတာ႔အေဖက SPEAKING class တက္ပါလားလုိ႔အႀကံေပးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ကတက္မယ္ဆုိၿပီးစုံစမ္းေတာ႔         (T.B.E.L.C)လုိ႔ေခၚတဲ့ဘုန္းၿကီးေက်ာင္းေလးကုိေတြ႔တယ္ေပါ႔ဗၽာ။အဲဒီေက်ာင္းေလးမွာပဲစကားေၿပာသင္တန္းကုိတက္ၿဖစ္တယ္ဆုိပါေတာ႔။အဲဒီမွာမထင္မွတ္ဘဲေကာင္မေလးတေယာက္ကုိခ်စ္မိသြားတယ္ဗ်။ပုိဆုိးတာကႏွလုံးသားထဲကဘယ္လုိမွထုတ္လုိ႔မရေတာ႔တာအမွန္ပဲ။အဲဒီတုန္းကအသက္ငယ္ေသးေတာ႕႔ ဘ၀ဆုိတာဘယ္လုိနားလည္ရမွန္းမသိဘူးေပါ႔ေနာ္။သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္လုိ႔ေကာင္းတုန္း။အဲဒီေကာင္မေလးကုိလည္းတိတ္တခုိးႀကည္႔ေကာင္းတုန္းေပါ႔ဗ်ာ။အဲဒီေနာက္ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၀င္က်ေရာ။အဲဒီေကာင္မေလးလည္း over sea လုိ႔ေခၚတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔အလွမ္ေ၀းလြန္းတဲ႔ တုိင္းၿပည္ေလးကုိထြက္သြားေရာဆုိပါေတာ႔ဗ်ာ။cyprusဆုိတဲ႔ေနရာေလးေပါ႔ေနာ္။ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ႔သေကာင္႔သားကအခုထက္ထိဘ၀ဆုိတာဘာမွန္း၊လူသားဆုိတာဘယ္လုိေခၚသလဲ၊သူငယ္ခ်င္းဆုိတာေ၇ာမိတ္ေဆြဆုိတာေရာဘယ္လိုေခၚသလဲဆုိတာေရာေပါ႔ဗ်ာ။အရာရာကုိအေလးခအနက္ဘယ္ေတာ႔မွအေလးအနက္မထားတတ္တဲ႔သူတေယာက္ၿဖစ္လို႔ၿဖစ္မွန္းမသိၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။ဒါေပမဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေတာ႔ရင္ထဲကခင္မင္္မိခဲ႔တယ္၊
ဒီလုိနဲ႔ပဲအခ်ိန္ေတြဟာကုန္လာခဲ႔တယ္။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မိသားစုလည္းတၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔စီးပြားေရးအဆင္မေၿပၿဖစ္လာခဲ႔တယ္။အေဖနဲ႔အေမကုိလည္းပုိသနားလာခဲ႔တယ္။အေဖနဲ႔အေမလုိအပ္တာမွန္သမွ်ၿဖည္႔ဆည္းေပးခ်င္ခဲ႔တယ္။နည္းလမ္းေတြရွာခဲ႔တယ္။ေနာက္ဆုံးမွာအေဖနဲ႔အေမက ကပဲမရွိမဲ႔ေခြ်းနည္းစာနဲ႔(အတြင္းမစည္းမ်ား) ေခ်းငွားေပါင္ႏွံေရာင္းခ်ၿပီးေတာ႔စင္ကာပူလုိ႔ေခၚတဲ.တရုတ္မ်ား၊ကုလားမ်ား စတဲ႔အသည္းႏွလုံး ့၊မရွိသူမ်ားအုပ္စုိးတဲ႔ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးဆီသုိ႔ေစလႊတ္ေတာ္မူပါေတာ႔တယ္။လြယ္လြယ္နဲဲ႔ေတာ႔ဘယ္အရာမွမရဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ေသာကေတြ၊မ်က္ရည္ေတြ၊ေဒါသေတြ၊သည္းခံမွုေတြ၊အထင္ေသးမွုေတြနဲ႔လဲယူခဲ႔ရတာေပါ႔ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ္(၁.၄.၂၀၁၁)မွာစတင္ၿပီးေတာ႔စင္ကာပူမွာစတင္ေၿခခ်ခဲ႔တယ္မိဘ၊ညီကုိေတြအတြ႕႕က္ မိိမိဘ၀အတြက္ေပါ႔ဗ်ာ.........ႏွလုံးသားထဲကေကာင္မေလးကုိလည္းသတိရရင္းေပါ့ဗ်ာ.......  T B E L C ညကုိလည္းသတိရရင္းေပါ႔ေနာ္